De Roots van Frans; Zeeuws Vlaanderen
Ter gelegenheid van hun 50 jarige huwelijk gaven mijn schoonzus en zwager een feest in IJzendijke. Beide echtelieden zijn afkomstig uit Zeeuws Vlaanderen en omdat daar nog veel familie woont, die toch aardig aan de bejaarde kant zijn, is voor een feestlocatie hier gekozen. Broers en zussen van bruid en bruidegom met aanhang waren – net zoals 50 jaar geleden - uitgenodigd en op 1 broer van de bruid na, waren ze er allemaal. De een nog grijzer dan de ander en de mobiliteit varieerde ook, maar genieten deed iedereen.
Het feest was erg goed verzorgd en de bediening uitermate vriendelijk.
Wij hebben een weekje vakantie aan dit feest geplakt, zodat we tijd hadden om Zeeuws Vlaanderen verder te bekijken.
Breskens,je spreekt het daar uit als Bresjes, is de geboorteplaats van Frans. Het heeft een mooie jachthaven en een leuke boulevard met allerlei gezellige eetgelegenheden met waar we flink gebruik van hebben gemaakt.
Al die masten bij elkaar lijken wel een streepjescode voor het water. De krab kijkt uit over de jachthaven; mooi gemaakt.
Je moet de distel niet willen vastpakken, maar mooi is hij wel.
Dit is de boerderij waar Frans geboren is en zijn kinderjaren heeft doorgebracht. Links een grote schuur, middengebouw was vroeger een deel voor de varkens en een ander deel voor de auto en schuur. Het rechterdeel was een karnhuisje met een wc eraan vast en tot slot de boerderij.
Frans kijkt even bij hek. Jarenlang heeft de oudste broer van Frans op de boerderij gewoond en gewerkt, maar ongeveer 25 jaar geleden is de boerderij overgegaan op een andere eigenaar en nu staat de boerderij te koop.
Hierboven zie je de boerderij en gebouwen vanaf de andere kant en dan zie je de dijk waarop gefietst wordt. Daarachter ligt de zee.
Rechts de vuurtoren die een stukje verder op diezelfde dijk staat en hieronder de zee.
De vuurtoren is de oudste nog bestaande gietijzeren vuurtoren van Nederland. Hij is ontworpen door Quirinus Harder en is gebouwd in de jaren 1866-1867. Hij is ruim 28 meter hoog en heeft maar liefst 5 verdiepingen. De toren heeft verschillende kleuren gehad. Eerst was hij geel, daarna kwamen de rood-witte banden en nu is hij dus zwart-wit. Tijdens de oorlog is het licht jaren buiten werking gesteld en tevens voorzien van camouflagekleuren m niet op te vallen voor de vijand. In 1951 heeft men het licht weer ontstoken en werd op 3 oktober 2011 definitief gedoofd. Maar op 29 mei 2015 is heeft de Belgische overheid de vuuroren overgedragen aan de Stichting Vuurtoren Breskens en is het licht ook weer operationeel en staat hij ook weer op de zeekaarten.
Echte Hollandse luchten met prachtige wolkenpartijen.
Nou wat wil je nog meer????
Prachtige hanging baskets.
Omer Giellet was een priester en een kunstenaar. De houten beelden heeft hij gemaakt en later kwamen we 'hem' ook nog tegen in Boekhoute. Omer is onlangs op 91 jarige leeftijd overleden. Voor meer info tik op de link: Omer
Ik zag een heel apart huis en dus even gestopt. De kat vond het maar niks dat ik hem/haar fotografeerde. Moet ook gek zijn voor een kat dat iemand voor je neus staat met een zwart kastje. Je weet maar nooit wat die 2 benige wezens van plan zijn.
Het vlakke land, het Vlaanderen land ….
Hier is nog veel ruimte. De aardappelplanten staan in bloei, maar de enorme droogte zal toch zijn tol eisen.
Ik verbaas me altijd over dit soort bomen, die de indruk geven dat ze uitgeleefd zijn en dan toch groeien en bloeien. In de naam Wilg zit het woord Wil; de wil om te overleven?
Wat een stoere vlinder! Hij bleef zo een hele tijd zitten; opwarmen?
Sluis – Zeeuws Vlaamse uitspraak: Sluus - is een leuk en vooral levendig stadje.
De naam van de molen is De Brak. Deze naam schijnt van een hondenras te zijn; Braque Saint Germain. Een brak in Noord Brabant – waar ik dus vandaan kom – betekende een beetje ondeugend jongetje.
De molen is in 1739 gebouwd en diende als korenmolen.
Een gezellig stadje heeft ook gezellige terrasjes en toen we lekker onderuit gezakt op zo’n terrasje zaten te genieten van het zonnetje en drankje, kwam er ineens een ooievaar overvliegen. Even later kwam hij weer terug en ging op het nest zitten. Hoge bomen vangen veel wind, maar de ooievaar ook, gezien de wapperende veren.
De buste van Johan Hendrik van Dale. Het is ‘De van Dale’ van het GROOT WOORDENBOEK DER NEDERLANDSE TAAL. Hij werd op 15 februari 1828 in Sluis geboren en op 19 mei 1872 overleden aan de pokken. Een saillant detail: zijn ouders – Abram van Dale en zijn zwangere vrouw Pietje du Bois – ontvluchtten hun woonplaats Eeklo (België), omdat daar een pokkenepidemie was uitgebroken. Zij vestigden zich in Sluis, waar Johan Hendrik werd geboren, opgroeide en onderwijzer en archivaris werd.
De buste werd gemaakt door Pieter Puijpe en in 1924 onthuld.
Als van Dale achterom gekeken had, dan had hij deze fontein gezien.
Hoofdplaat ligt aan de Westeschelde en grote vrachtschepen komen langs gevaren.
Blik op Hoofdplaat vanaf de dijk.
Twee natuurfoto’s: 1. een dode kakkerlak en 2. prachtige rozen. Ik kies voor 2.
Philippine is vooral bekend als mosselstad. Wij hebben heerlijk gegeten in het restauant In den Vlaemschen pot.
Een oud ANWB bord. De borden en wegen zijn behoorlijk veranderd.
Knap zoals alle bomen op een rijtje staan.
Oostburg stond ook op ons programma en ik vind de upgrade van de watertoren geweldig. De suggestie alsof er druppels omlaag rollen is al mooi, maar in de ‘druppels’ staan ook nog prachtige afbeeldingen.
Boekhoute ligt net over de grens in België. In de kerk kwamen we Omer Guillet tegen. Tenminste zijn kunstwerk.
Er was een mooie tentoonstelling/herdenking van WO II [1940-1945] en WO I [1914-1918].
WO II
WO I
En ook daar zijn roots van Frans te vinden. De moeder van Frans was een Belgische en haar ouders. We hebben het graf van de oma en opa van Frans gevonden.
Bij oud strijders was een bord op het graf bevestigd.
Dit was ons weekje in het vlakke land het Zeeuws Vlaanderen land.