Efteling

 

... op herhaling

Vorig jaar zou er een einde komen aan onze traditionele gezinsvakantie, omdat de kleinkinderen leerplichtig zijn en de vakantieperiodes dan zo vast liggen en de parken extreem druk. Maar omdat iedereen vorig jaar zo genoten had en de verhalen en smeekbeden van de kleinkinderen ons hart deed smelten, hebben we voor Kylie (groep 2) dispensatie laten aanvragen. Thimo (groep 3) bleek namelijk vakantie te hebben. Dus konden we toch weer van zondag tot en met dinsdag een Eftelingvakantie in plannen.

We hadden voor de kinderen en kleinkinderen een torensuite geboekt, zodat ze veel ruimte hadden en wij - Frans en ik - de Fifties suite.

Iedereen was al tegen 15 uur bij het hotel en dus konden we gezamenlijk wat drinken en de kleintjes in de speeltuin spelen als start.

Daarna gingen we naar onze kamers en onze kamer was echt helemaal super. Meteen bij het openen van de deur een aantal bekende tunes uit die tijd: de fifties!

Een telefooncel fungeerde als kast om de kleding op te hangen en een paar meter verder springt de grote flipperkast meeteen in het oog. Aan de muur foto's van Elvis en Marilyn Monroe en ons bed is gecreëerd in een roze Chevrolet! Verder een functionerende jukebox met lang vergeten singles, een grote roze koelkast en een leren bankstel met de zachte enigszins matte kleuren. Wel hangen er 2 tv's van deze tijd, maar die hangen hoog en doen dus geen inbreuk aan de sfeer.

Thimo, Melle, Kylie, Ryan en Dani hebben ons bed ingewijd en vonden het cool dat wij in dit bed zouden slapen.

Het door ons geboekte Koninklijk Kasteel Arrangement bevat de volgende heerlijkheden:

2 x overnachting

2 x ontbijtbuffet per persoon

Entreekaarten per persoon voor 21 en 22 mei

En een 4-gangen buffet per persoon op 20 en 21 mei

 

Tot slot nog 2 dagen kaartjes voor het park, waar wij als hotelgasten een kwartier eerder in mogen dan de gewone parkbezoekers.

Die jukebox werkte uitstekend en zoals vanouds was het mogelijk om een aantal verzoeknummers tegelijk in te drukken en dat hebben we geweten! Iedereen drukte natuurlijk een aantal nummers in met als gevolg dat het apparaat  er nog vrolijk op los speelde toen wij gingen dineren.

 

 

 

 

 

 

 

 

Het diner was heerlijk en super gezellig met ons 11-en. Wat een rijkdom.

Tijdens het diner is er voor de kinderen - en in het verlengde daarvan natuurlijk ook voor de ouders, want die konden rustig eten - enige entertainment. Sneeuwwitje, Roodkapje en Pardoes traden op.

Voor en tijdens het ontbijt speelden Hans en Grietje de hoofdrollen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Enige weken geleden had ik in een gekke bui tijdens de koffie - let op: koffie dus en geen alcohol, dus hartstikke nuchter - aan Marc beloofd dat ik met hem in de Python zou gaan. Arno was vorig jaar met hem geweest en hij wilde het bij een eenmalige ervaring laten. De weken die daarop volgden deed ik hier en daar navraag naar de ervaring van het ritje in de Python en de berichten varieerden van leuk naar `ik heb mijn handen voor mijn ogen gehouden' en `mijn maag was de hele dag van streek'. Niet echt hoopgevend of stimulerend dus! En Marc was het natuurlijk niet vergeten!

Na een nachtje slapen en een heerlijk uitgebreid ontbijt - als stevige bodem - zijn Marc en ik eerst maar naar de Python gegaan. Ik wist niet precies wat me te wachten stond en zoiets kan z'n voordelen hebben. Natuurlijk heb ik vorig jaar wel staan kijken en hoorde ik iedereen gillen en zag de karren toeren uithalen waar ik mijn eigen gedachten bij had, maar daadwerkelijk erin stappen is een andere zaak. Gelukkig geen wachtende mensen voor ons en dus konden we meteen gelanceerd worden. Het eerste stuk was horizontaal met een paar bochtjes, `Makkie makkie makkie' zouden Hans en Grietje zeggen. Toen werden we traag een steile helling opgetrokken en aangekomen op de top schoten we met hoge snelheid door de kurkentrekkerbochten en de zijwaartse bochten. Het gaat allemaal zo snel en zo hard! Ondersteboven en binnenste buiten bochten; het is maar goed dat je stevig vast zit.
En na de Python meteen ook de Vliegende Hollander genomen, want ik had zoiets van als je de Python hebt gehad zonder misselijk te worden of zwabberbenen te hebben, dan is de rest kinderspel. Nou moet ik wel zeggen dat de Vliegende Hollander minder heftig is, maar zeker geen kinderspel! Je gaat in een soort boot, en de toepasselijke begeleidende muziek is prachtig, een leuk stukje door het water. Dan volgt er een donker en mistig stuk, waar je omhoog gaat en in een soort vrije val kom je omlaag en dan schiet je meteen in een aantal bochten terwijl je onderweg allerlei mooie of grappige dingen ziet. En de snelheid zit er hier natuurlijk flink in. Tot slot kom je met een giga-grote plons in een grote vijver terecht en dobber je relaxed naar de uitgang.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We hebben in heel wat attracties gezeten met de (klein)kinderen:de bobslee, de Polka Marina, de Piraòa, de Droomvlucht,de Stoomtrein, de Pagode, de Gondoletta, het Kinderspoor, Sprookjes bos, Carnaval Festival, Monsieur Cannibale,  en natuurlijk de voorstelling in het buitentheater gezien.

Zelfs Dani kon geen genoeg van de droomvlucht krijgen. Ik ben ook een keer met hem alleen geweest en hij kende precies de weg en als hij door kreeg dat je niet naar binnen ging dan werd hij boos. Maar ging je naar binnen dan was hij de vriendelijkheid zelve en hij is net 1 jaar. Hij keek vol bewondering naar alles waar hij langs kwam en zwaaide naar alle elfjes en trollen.

Ook de innerlijke mens kan in het park tot zijn recht komen, want er is voor ieder wat wils of je een zoete of pittige trek hebt, alles is te koop.

En na 2 dagen park, kwam op dinsdag de grote wijzer van de klok genadeloos dicht bij de 12 en de kleine stond al op de 6… we moesten afscheid nemen van het park en van elkaars gezellige en fijne gezelschap. Ieder vertrok weer richting huis, moe maar voldaan kunnen we terugkijken naar dit festijn.

Nog wat leuke kiekjes:

Toen de Pagode omhoog ging was Dani naar zijn papa aan het zwaaien. Hij ging dus omhoog en corrigeerde dat door heel langzaam door zijn knietjes te zakken.

Het openlucht theater:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na de hele dag buitenlucht en allerlei nieuwe dingen te hebben ervaren creëert Dani tijdens het diner zijn eigen Droomvlucht.