Japan vervolg 3 Tokyo
Vandaag verlieten we Kyoto en gingen naar Tokyo. Eerst naar het metrostation gelopen, daar de metro naar het station van Kyoto en daar werd de lunch gekocht en toen op weg naar de Shinkansentrein.
Op de borden stond onze trein al aangegeven in het Japans maar ook in het Engels: Nozomi 6 van 9:54 Tokyo.
Heel vernuftig is ook het gebruik van de pijlen om te zien op welk perron een trein aankomt denderen. Maar ook in de trein is te zien aan welke kant men uit moet stappen door die pijlen.
Wat een geweldige trein; hij ziet er supersnel uit en is dat ook. In 2uur en 20 minuten hebben we een afstand van een slordige 500 km afgelegd en daar waren een paar korte stops bij. Met de nadruk op kort, want deze trein rijdt op tijd.
Op ons kaartje is precies te zien welke trein we hadden en waar we zitten: 4-14 is 14 april, tijd vertrek 9:54 uur en aankomst 12:13 uur, wagon 12 stoel 7 E en 7 D. Als je naar het perron gaat, dan ga je meteen naar de sectie 12 waar de wagon precies bij de 2 ingangen voor het treinstel nummer 12 stopt. Als de trein eraan komt dan moet je achter de streep blijven staan, want anders worden het personeel van het station erg onrustig.
Ingestapt en vliegensvlug vertrok de trein. Hij komt al heel snel op snelheid. De stoelen zijn ingedeeld in aan de linkerkant 2 stoelen en rechts 3 stoelen. Er bestaat ook de mogelijk dat je de ene stel stoelen draait zodat je met 4 of met 6 tegenover elkaar zit; vooral handig met gezinnen.
Informatie op de achterkant van de stoel voor je.
Je kan eten en drinken in de trein kopen en de conducteur komt de kaartjes knippen. Heel grappig is de manier waarop het personeel van de ene naar de andere wagon gaat; men gaat eerst door de deur om zich vervolgens helemaal om te draaien en een buiging te maken naar de mensen in de coupé.
Toen we even op een perron stopte heb ik dit reclamebord gefotografeerd; vond het wel grappig.
Aangekomen in Tokyo namen de metro en nog een stuk lopen en toen kwamen we rond 13 uur bij het hotel. Maar de kamers waren nog niet klaar en ook was alle bagage nog niet gearriveerd. Dus de rugtassen bij de bagage die er al wel was gezet. Ben nam de groep eerst mee naar het park en daarna eens tuk gelopen naar een of andere markt. Het was er druk en wij hadden hele erge dorst, dus zijn we snel over de markt gelopen en zijn toen een biertje gaan drinken. Toen de groep weer verzameld was gingen we met de metro naar een bepaalde wijk in Tokyo.
Rechts onder de boog is de ingang van het marktdeel.
Het was een wijk van extreem kinderlijke reclames m.b.t. games en volop elektronica.
We zijn een paar winkels in geweest en toen ik een iPhone 5s zag wilde ik even kijken hoe hij eruit zag en of hij snel was. Natuurlijk stond alles in het Japans en kon ik het niet laten om het toestel in het Nederlands te zetten, maar ik ben ook zo vriendelijk geweest om een notitie achter te laten. Hoi, ik was hier. Arigato. O ja, ik heb ook even de Nederlandse tijd toegevoegd bij de wereldklok, weten ze dat ook meteen. En als er nu een Japanner die iphone wil bekijken krijgt hij wellicht hetzelfde gevoel als wij hebben met de Japanse karakters.
Dat is Japan, maar ook dit is Japan.
De metro weer terug genomen en rond 5 uur weer bij het hotel. De koffers waren toen compleet en dus naar de kamer gegaan op de 11de verdieping weer.
Een dagje metro in en uit, dus een metrodagkaart gekocht. En er volgden heel veel trappen op en af deze dag….
De eerste stop was in Asakusa aan het water.
Weer hele hoge gebouwen en een gebouw wat eruit springt is van Asahi bier; lijkt op een glas bier (wel vierkant in dit geval, maar dat levert het voordeel op dat je geen kringen krijgt) met een schuimkraag.
De glazenwasser is aan het werk bij Asahi bier.
Tweede stop was een oud wijkje, wat na de oorlog herbouwd is, met een grote tempel: Senso-ji. Bij het begin van dit gebied staat de zogenaamde donderpoort.
De tempel had een aardbeving wel overleefd maar de oorlog niet. Hij is dus ook opnieuw gebouwd.
Het gebouw hieronder heeeft een prijs gewonnen. De houten panelen kunnen worden gesloten waardoor het op een soort van opgestapelde dozen lijkt.
Op het plafond waren prachtige schilderingen te zien.
Frans ging even een pet uittesten.
Metro in en uit en een had een prachtige wand.
Volgende wijk was die waar de regeringsgebouwen staan – Shinjuku - en in een van de hoge gebouwen zijn we met de lift naar de 45ste verdieping gegaan (rechtsonder) en hadden we een prachtig zicht over Tokyo.
Wat een uitzicht over de stad. De lift ging bijna geruisloos en heel snel; oortjes sloegen dicht.
En dit was ook nog eens helemaal gratis!
Shibuya is een geordende chaos, want van alle kanten lopen de zebrapaden en dus ook de vele mensen over het kruispunt. Het is de wijk van de jonge mensen. Men noemt het dan ook de Feeststad.
Het beroemde hondje van Tokyo. Het verhaal gaat, maar eerlijk gezegd ging dit verhaal ook in Schotland, dat een man elke dag naar zijn werk ging en zijn hond liep dan mee tot de metro en als de man weer terug kwam stond de hond hem weer op te wachten. Op een dag kreeg de man een fatale hartaanval en kwam dus niet thuis van zijn werk. De hond heeft wekenlang bij de metro op zijn baas zitten wachten. Mooi verhaal…
Filmpje 1
Omote-sando is een wijk waar de eerste appartementsgebouwen zijn gebouwd. Er staan veel bomen en grote winkels van de bekende merken zoals Louis Vuitton, Dior, Hugo Boss enz. Men heeft de appartementen een upgrade gegeven en ze passen prima in het straatbeeld. Linksonder een pluche hond die bewegingen maakt alsof hij drinkt.
Rara wat is dat hierboven? (antwoord: een poedel met schoentjes en even laater werd hij opgetild en in een wagentje gezet.)
Het dragen van aparte schoenen lijkt hier wel een kunstvorm. Ik heb wat schoenen verzameld.
|
||||
|
||||
|
||||
Een vrije dag en dus samen op pad. Een dagkaart voor de metro gekocht en gaan. We wilden een boottochtje maken en zijn dus eerst naar Asakusa gegaan en daar met de boot naar de Hinode pier.
De skyline van Tokyo is indrukwekkend.
En deze 2 mannen verkleed als geisha waren zo vriendelijk – helaas wel achter het glas maar misschien hoorden ze wel achter het raam – om even te poseren.
Toen was het al weer tijd om te lunchen. We hadden een gezellig restaurantje gevonden met – zoals altijd – vriendelijke bediening.
Soep, beef teriyaki, rijst, caesar salade en een biertje. Toen bij Starbucks nog een heerlijk cappuccino en toen weer op stap; sightseeing.
Met de metro naar een winkelgebied en wat inkopen gedaan.
Een heerlijke dag.
Ja wat een geweldige reisleider hebben wij; ik kan het niet genoeg zeggen en Koning Aap mag echt in zijn handjes klappen met deze werknemer!
Vandaag om 7 uur verzamelen en metro in en uit en natuurlijk veel trappen en soms – HOERA – roltrappen. Henny – een van de groep – had de treden die we eergisteren gelopen hadden geteld en kwam uit op zo’n ongeveer 560 treden uit. Dus in plaats van 2 keer per week sporten, heb ik er nu 7 dagen per week sport op zitten.
De metro is een ideaal vervoersmiddel, maar in de spits zit die dus werkelijk helemaal vol en heeft het meer weg van ingeblikte sardientjes. Wij hebben dus ook ons best gedaan om te integreren en tussen de vele Japanners ingeblikt gestaan. Heet gekke is dat – hoe warm het ook is – je ruikt de Japanners niet. Het aantal poriën is wellicht minder, want ik heb ook geen kippenvel gezien bij hen en het voedsel zal een rol spelen. Toch maar aan de rijst en de groene thee???
Onze eerste stop was de training van de Sumoworstelaars. Helaas achter het raam, dus worstelden ze eigenlijk in een soort van etalage voor ons.
Wat een hopen vlees en vet moeten die gasten verplaatsen en allemaal natuurlijk dezelfde kapper.
Toen de vismarkt en daar is het echt uitkijken voor je eigen leven, want de karretjes rijden heel hard en rijden je zo van je sokken. Ze zijn heel wendbaar, want het bovenste gedeelte kan gewoon draaien en de rest gaat mee.
En warempel ook hier ligt één fiets in het water, in Amsterdam moeten ze regelmatig uit de grachten opgevist worden.
Tot slot hebben St. Mary’s cathedral bezocht. Een flinke trip met de metro’s en de moeite waar. Een heel modern bouwwerk. In april 1963 gestart met de bouw en 18 maanden (december 1964) later was het klaar.
Een klein ongehoorzaam fotootje, maar ik weet zeker - de Katholieken kennende :-) - dat er in het winkeltje vele afbeeldingen van het interieur van de kerk te koop zijn.
Nonnen en geestelijken in alle leeftijdscategorieën en vooral hele jonge.
En heel apart een benzinepomp die uit de lucht komt.
Nog wat weetjes:
Super handig is de automatische afschrijving van de visa kaart die in de bus zit als je de tolweg op gaat. Het is niet op alle tolwegen zo, maar dat snel komen.
Het getal 4 is hetzelfde als bij ons 13; een ongeluksgetal. Dus je kan hier wel 5 kopjes kopen bijvoorbeeld, maar geen 4.
Karpers zijn het symbool voor kracht en moed.
Kamikaze, Ka betekent goddelijk en mikaze wind.
1870 was de val van het Shogunaat.
Het Japanse schrift is oorspronkelijk afkomstig van het Chinees.
Het Kanti schrift kent 2000 tekens.
Japanners zijn uitermate eerlijk. Zo was er een toerist die zijn portemonnee verloren had of ergens had laten liggen en degene die hem gevonden had, heeft alles in het werk gesteld om het adres te achterhalen en de portemonnee naar die persoon op te sturen.
Iemand van ons gezelschap had zijn jas met mobiel en portemonnee op een terras in Huis ten Bosch laten hangen en ja hoor, dit werd netjes nagestuurd.
Als iemand een ongeluk veroorzaakt dan moet hij/zij daar voor boeten d.m.v. excuses aanbieden en dat niet een keer maar flink door het stof. En wat voor het slachtoffer meebrengen werkt ook positief.
Er is zelfs iemand veroordeeld die een man had overreden, die laveloos op de weg lag in de avond. De chauffeur had hem niet gezien en had – in ons rechtssysteem - geen schuld gehad, maar hier ligt dat duidelijk anders.
Het zwaard beroemd wapen en het is heel sterk. Hard staal kan scherp zijn maar is breekbaar. Men heeft ontdekt dat door het aanbrengen van dubbele laagjes staal, die erom heen aangebracht wordt en vervolgens telkens uitgehamerd worden en dat laag na laag. Op die manier wordt het zwaard super sterk. Om een snijvlak te maken neemt men een speciaal soort staal en dat gaat er om en maakt men vlijmscherp. Met zo’n zwaard kan men door een harnas heen snijden.
Het geven van fooien is hier niet gebruikelijk.
De badkamers zijn meestal niet al te groot, maar de wc’s zijn heerlijk. Een warme wc-bril en bidet of douche in één. Tijdens de rondreis kwamen we ook regelmatig van die hurktoiletten tegen en dat is minder, maar de meeste wc’s zijn toch luxe. En vooral schoon en overal gratis.
Op de hotelkamers zijn het altijd wc’s en de meeste met een verwarmde bril en bidet- en douche functie. Maar ook zijn er een paar die, zodra je erop gaat zitten, water laat stromen en dan is het in het begin even goed je eigen signalen in de gaten om te weten of je klaar bent met plassen.
Als je gaat eten dan krijg je altijd een vochtig doekje om je handen even te verfrissen of schoon te maken en een glas water.
Er wordt op het voetpad gefietst; soort van slalom rijden door de fietser en hier en daar wegstappen van de wandelaar.
En op de valreep kregen we nog een aardbevinkje. Ik zat op mijn kamer op de elfde verdieping van het hotel mijn kopje thee te drinken en voelde de stoel en alles erom heen bewegen. Ik weet dat de gebouwen in Tokyo aardig aardschok bestendig zijn gebouwd, maar als je op de 11de zit is het toch fijn als het bij die ene schok blijft.
Tot slot wil ik Ben heel hartelijk bedanken voor zijn kundige, gezellige, behulpzame en respectvolle manier waarop hij ons in deze weken door het land heeft begeleid. Ben draagt het concept van Koning Aap uitstekend uit; vrijlaten wie vrij wil zijn en de mogelijkheid bieden om te profiteren van zijn kennis.
ありがとうございますBen そして日本