Madrid
Een voorjaarsweekje in Madrid is echt een cadeautje. Het weer in Nederland bleef kwakkelen en de weersvooruitzichten van Madrid waren gunstig. En de weermensen hadden gelijk.
We hadden dit weekje geboekt om op kraamvisite te gaan. De zoon van hele goede vreinden van ons was vader geworden en natuurlijk wilden we graag de dochter Emilie Isabel bewonderen en haar mama Karin en papa Joost feliciteren. En omdat Madrid nu niet echt naast de deur ligt is een koppeling met een vakantieweek al snel gemaakt.
We hebben Emilie gezien en het is een prachtige baby. Ze heeft heerlijk op mijn arm geslapen; wat een rust gaat er dan van zo'n kindje uit. Wat zullen de kinderen in Nederland straks jaloers zijn als ze horen dat Emilie in Madrid, daar waar Sinterklaas woont, geboren is...
Op Schiphol aangekomen de auto op lang parkeren gezet en toen naar de balie om ons in te checken. Bij de controlepost gingen de alarmbellen van het detectiepoortje rinkelen vanwege mijn brase die ik aan mijn hand heb. En de procedure die volgt is dan fouilleren. Dit fouilleren wordt echt grondig gedaan; zelfs onder de beugels van mijn bh werd gecontroleerd en de handjes van het meisje maakten routineus het karwei af en daarna mocht ik door. Frans moest zelfs zijn riem af doen en dit is iets wat we nog nooit hebben meegemaakt.
In tweeëneenhalf uur landden we op de luchthaven Barajas en meteen even onze retourtickets laten bevestigen. De vlucht was namelijk erg overboekt, maar daar hadden wij geen last van want ik had de dag ervoor al via internet ingecheckt en de instapkaarten uitgeprint.
Eerst maar eens met de bus een stuk gereden en toen de metro gepakt. Wij hadden een weekkaartje voor het openbaar vervoer, dus even kaartje in automaat en gaan!
Enkele haltes voor het eind stond de metro stil, alle lichten en airco vielen uit en na een paar minuten werd er iets omgeroepen. Helaas was er geen ondertiteling en omdat ik altijd wel wil weten wat de ander ook kan weten…heb ik aan een medepassagier gevraagd wat de beste man allemaal verteld had. Het Engels is hier duidelijk geen algemeen leervak wat regelmatig geoefend en beoefend wordt. Met veel horten en stoten en omzwervingen in woorden die Spaans klonken maar voorzien bleken te zijn van een Engelse grammatica kwam ik erachter dat de trein een defect had en dat het wel een kwartiertje zou kunnen duren. Tijdens de uitleg was de noodverlichting aangegaan en gelukkig ook de airco, want het was al behoorlijk warm en de trein was aardig vol. En de geplande tijd werd gehaald, het mankement was verholpen en reden we verder naar onze bestemming.
Ons hotel was recht tegenover het metrostation, dus dat was een makkie. Helaas was de boeking niet goed doorgekomen en dus waren onze namen - op welke manier dan ook gespeld en geschreven niet te traceren in het computersysteem. En ook deze heren konden een verfrissingcursus Praktisch Engels goed gebruiken. Na vele toetsaanslagen en ordners verder kregen we een sleutel van een kamer, die we vrijwel meteen weer moesten inleveren omdat die kamer niet schoongemaakt was. Zal wel een Mañana kwestie zijn geweest. Na nog wat extra toetsen en zuchten konden de heren - we kregen al Bethlehemvisioenen - een kamer op de vierde etage vinden.
Tot zover de reis naar Madrid!
Madrid en Sinterklaas staat in ons geheugen gegrift en dus gingen we op zoek naar die `(Schijn)heilige' man die - volgens jarenlange overleveringen - daar gehuisvest zou zijn. Elke man met een behoorlijke afmeting van baard en haren bekeken we nauwgezet, maar alleen een aantal bedelaars voldeden aan dit signalement. Zij droegen geen lange jurk en geen mijter. En ik neem aan dat Sinterklaas niet op die manier incognito zijn vrije tijd door brengt. Dus: helaas geen Klaas!
De topics in vogelvlucht
Palacio Real:
De Bourbonse koning Filip V heeft dit paleis door Giovanni Battista Sacchetti laten bouwen en in 1764 nam Karel III er zijn intrek. De vijftien zalen bieden een rijkdom aan stucwerk, goud en brokaat versieringen. De Sala de Porcelana is heel bijzonder, want deze zaal is met porseleinen platen bekleed en dat is toch een wat apart behangetje…
De eetzaal met de stoelen allemaal nauwkeurig in dezelfde richting gerangschikt. Verder zijn er werken te zien van Velázquez, El Greco, Rubens, Caravaggio. Watteau, Houasse en Goya. Verder nog pr achtige wandtapijten en een uitgebreide bibliotheek, een koninklijke apotheek met alle kruiden en potten. En tot slot een imposante wapenverzameling.
Zoals je ziet wordt niet alleen de (st)rijder beschermd, maar ook zijn paard en zelfs de hond kreeg een ijzeren outfitje. 
Retiro:
De Madrilenen leven graag buiten en zodra het weer het maar enigszins toe laat trekken ze naar buiten en een van de favoriete plaatsen is dit park. In het park ligt een meertje en menig verliefd stelletje stappen - misschien wel als oefening op de toekomst - samen in een bootje. Het park is in de 17e eeuw in opdracht van Filips IV aangelegd als koninklijk jachtterrein, maar sinds 1868 is het voor alle Madrilenen open gesteld.
Plaza de la Cibeles:
Op dit verkeersknooppunt staat een magnifieke fontein: Fuente de la Cibeles, welke een van de symbolen van Madrid is met op de achtergrond Puerta de Alcalá; een prachtig bouwwerk. Cybele (van de fontein dus) werd in Klein-Azië en later ook in Griekenland en Rome vereerd als moedergodin en Grote Moeder. De Cybele van deze fontein staat sinds 1782 braaf in haar wagen, die door twee leeuwen wordt getrokken.
Aanhangers van Real Madrid komen met hun club hier hun overwinningen vieren en toen Real Madrid in 2003 kampioen werd, maakte de stervoetballer Raúl zich vreselijk boos omdat hij de godin geen clubsjaaltje mocht omhangen.
Catedral Nuestra Señora de la Almundena:
De bouw van deze kathedraal is in 1883 begonnen, toen de Neogotiek hoogtij vierde. Maar het bouwproces heeft lang geduurd en men vroeg zich af of die stijl niet zou vloeken met de barokke stijl van de dichtbij gelegen koninklijke paleizen. De twijfel over het ontwerp was zo groot, dat er een wedstrijd onder architecten werd uitgeschreven en daarna werden de reeds bestaande neogotische delen van de kathedraal `omgebouwd' tot neobarok. Een prachtige en imposante kathedraal.
Estaci
ón de Atocha:
Aan de buitenkant ziet het er als een gewoon station uit, maar eenmaal binnen waan je je in een giga broeikas. De van staal en glas opgetrokken stationshal is omgetoverd in een palmentuin. Dit is te danken aan het feit dat ter gelegenheid van de Expo in Sevilla in 1992 er een snelle treinverbinding met Madrid moest komen. Een nieuwe vertrekhal werd pal achter de oude gebouwd. In de oude vertrekhal kun je in een tropisch sfeertje genieten van een maaltijd in het op de eerste verdieping gelegen restaurant.
Museo Nacional del Prado:
Dit classicistische gebouw van Juan de Villanueva is groots en mooi en gevuld met kunstwerken van onder andere de Goya, Velásquez, Rubens. Trek je wandelschoenen maar aan, want er zijn 3 verdiepingen en vele zalen vol met kunst in de vorm van beelden en schilderijen.
Verder zijn er vele plaza's - gezellige pleinen en pleintjes - met bankjes waar het goed vertoeven is na een flinke wandeling. Mensjes kijken blijft toch een interessante en goede tijdsinvulling.
Wat mij het meeste opgevallen is tijdens ons verblijf in Madrid:
Het stikt van de politie op straat. Overal staan, rijden of lopen agenten. We zijn gelukkig nooit aangehouden, want onze paspoorten lagen in de kluis in het hotel en we zouden ons niet kunnen identificeren. We hebben die keuze bewust gemaakt, omdat er nogal eens wat zakkenrollers en andere vingervlugge mensen rond lopen.
De bedelaars liggen, lopen en zitten door heel het centrum. En het zijn echte doorzetters hoor, want al liggen ze helemaal ingepakt in dekens te slapen, dan nog blijft het werk door gaan! Naast hen staat een bekertje en ligt een stuk karton met het verzoek om geld. Dus slapend geld verdienen is ook tot die lagen van de bevolking doorgedrongen.
Een apart `geval' was een bedelaar die bij gebrek aan armen het bekertje in zijn mond moest houden en het dus ook niet kon legen…. Ik hoop dat hij door iemand begeleid was, want het bekertje werd steeds voller en voller….
Al in het paleis zagen we een staaltje van farmacie in de koninklijke apotheek. Maar ook voor het gewone volk is de aankoop van medicijnen drempelverlagend. Apotheken zijn daar een combinatie van drogisterijen en apotheken. In elke straat zijn er 2 of meer te vinden. Het zuidelijke volk is ook wat meer somatisch ingesteld. Voelt men zich niet helemaal lekker dan is een pilletje vaak de oplossing.
Van donderdagavond tot zondagochtend lopen, praten er mensen buiten op straat: Marcha.
Het is heel erg levendig. Hier zijn niet alleen hangjongeren, maar hangmensen, want van alle leeftijden hangt men gewoon een tijdlang samen tegen iets aan te leunen en te praten…
En natuurlijk kan ik het niet laten om even een foto te nemen als ik iemand ontdek die erg zijn best doet om iets te verhullen, te camoufleren of te verzachten. Maar of die meneer daarin geslaagd is betwijfel ik ten zeerste; de accentverlegging valt juist erg op!
Ook wordt er nog ontzettend veel gerookt op straat. Het rookverbod in winkels is wel doorgedrongen, maar in restaurants wordt hier niet actief aan gewerkt.
Omdat er veel buiten geleefd wordt zijn er veel terrasjes en daar maken wij graag gebruik van. Door heel Madrid hebben we een spoor achter gelaten van opgevouwen papieren servetjes onder een van de tafelpootjes, zodat het tafeltje ons biertje of guinessje kon dragen. Bij elk biertje wat je bestelt krijg je een schaaltje met chips of noten.
De meeste immigranten komen uit Ecuador, maar ook zijn de Colombianen, Marokkanen en Peruanen goed vertegenwoordigd. Ik heb opvallend weinig negroïde mensen gezien.
Je kan precies zien welke mensen legaal aanwezig zijn en wie niet. Je hoeft enkel het woord `politie' te laten vallen en er vliegen mensen alle kanten uit.
Madrid is niet altijd de hoofdstad van Spanje geweest. Eerst was dat Toledo de hoofdstad, maar Filips II heeft in 1561 dit gewijzigd.
Het eten en drinken is goed. Heel veel tapasbars serveren de hele dag door tapas. Dit zijn allerlei kleine gerechtjes/hapjes.
Na de dag van de arbeid volgt een andere feestdag, namelijk het feest van de autonome regio Madrid. Op deze dag wordt de opstand op 2 mei 1808 tegen de troepen van Napoleon gevierd. Onderstaand gebouw zetelt tegenwoordig de regering van de regio Madrid. En waar feest is is Heineken….
Links, 2,3,4…. Een heus defilé wordt afgenomen.
Een kleurig geheel van allerlei uniformen van saai groen tot wit, rood en geel. En als klap (of knal) op de vuurpijl weerklinkt er een geweerschot, maar doordat de hele groep dat precies gelijk doet is de knal behoorlijk heftig en de kruitdampen trekken heel erg langzaam op.
De klok in deze klokkentoren wordt slechts 1 maal per jaar geluid namelijk op 31 december om middernacht.
Adiós Madrid