Menorca
Menorca of Minorca, what's in the name?
Ons appartement ligt in het deel van Son Parc en dat ligt rechts boven Es Mercadel met een eigen kleine baai en strand.
Beide namen worden gebruikt voor hetzelfde eiland. Menorca is het op een na grootste eiland van de Balearen en behoort aan Spanje. De naam is afkomstig van het Latijnse 'Isula minor' wat klein eiland betekent en dat klopt! Het eiland is 47 km lang en 10 tot 19 km breed. Mallorca ligt 75 km hier vandaan.
Korte historie
- 4000-2000 v. Chr. vestigen de eerste bewoners zich op het eiland. Ze wonen in grotten en leven van de jacht. Komen waarschijnlijk uit Zuid Frankrijk.
- 123 v. Chr. veroveren de Romeinen de Balearen
- 454-534 maakt Menorca deel uit van het rijk van de Vandalen
- 534 worden de Belearen ingelijfd bij het Byzantijnse rijk onder keizer Justinianus
- 902 dan maken de Moren de dienst uit
- 1287 Koning Alfons III verdrijft de Moren
- na 1293 maakt Menorca deel uit van het koninkrijk Mallorca
- 1535 wordt de haven van Mao verwoest tijdens een overval door de Osmaanse vloot
- 1558 verwoesten zeerovers de stad Ciutadella en nemen 3500 inwoners als slaaf mee naar Constantinipel
- 1713 valt Menorca onder de Britten
- 1756-1763 veroveren de Fransen het eiland maar geven het vanwege een verdrag terug aan Engeland
- 1802 komt Menorca in Spaanse handen
De taal is een eigen dialect van het Catalaans.
Menorca wordt door de Consell Insular (eilandraad) bestuurd en bestaat uit 8 gemeentes. De eilandraad legt verantwording af aan het bestuur van de Belearen in Palma de Mallorca. De Belearen vormen een autonome Spaanse regio.
De nacht was kort, want ik ben een avondmens en dus niet vroeg naar bed te krijgen en als je dan om 4:30 uur op moet... Ik heb een paar uur geslapen en vanaf 3 uur ben ik tv gaan kijken.
Arno kwam om 5 uur en hij had een vrije dag die op deze manier ineens wel heel erg lang werd.
Tot onze grote verrassing had Arno Dani bij zich. Dani was de hele nacht al aan het spoken en om de rest van het gezin nog een paar uur rust te gunnen, mocht hij mee. Voor ons des te leuker. Dani moest nu weer leren dat opa en oma naar Menorca gingen, want hij had nog steeds Polen in zijn systeem zitten.
Arno werkt op Schiphol en na het inchecken kregen we een rondleiding op zijn werkplek; erg interessant.
Toen was het tijd om afscheid te nemen en Dani wist niet goed of hij dit nu wel of niet leuk moest vinden dat hij ons weg zag gaan en dat Menorca vlakbij het werk van papa ligt???
In de rij voor de pas- en bagagecontrole en daarna meteen door naar het vliegtuig. Nog een kwartiertje wachten op de laatste passagiers en even later gingen we richting de Kaagbaan.
Na een rustige vlucht van iets meer dan 2 uur kwamen we op Menorca aan.
Menorca wordt het buggy eiland genoemd en de betekenis van die naam word je in het vliegtuig al duidelijk. Een heleboel kleine kinderen on board, veel huilende kinderen omdat ze het vastgesnoerd zitten en druk op de oren niet prettig vinden.
Bij aankomst op de luchthaven waren er wat problemen met de afhandeling van de bagage, maar die tijd was goed voor alle kinderen. Ze renden door de ruimte en genoten van het vrij zijn; heerlijk om te zien.
Met de bus werden we naar onze locatie gebracht en als je dan richting bus loopt en de zon op je huid voelt, dan is het weer moeilijk voor te stellen dat we met flinke regen het kille Nederland verlieten.
Een klein half uurtje rijden naar Son Parc; dit ligt in het noordoosten van het eiland. Ik ging meteen inchecken en Frans haalde de koffers op. We hebben een all inclusive (deze reis is combinatie van Sunrise en Zin) en dat wil zeggen dat al het eten en drinken erbij zit en om dat iedereen duidelijk te maken lopen we nu met een oranjerood bandje om onze pols. Ach geen gekke kleur.
We bleken meteen al een huisdier te hebben. De kat lag heerlijk op de stoel totdat ik een worstenbroodje pakte; een ongekende lekkernij voor hem.
Eerst even ons geïnstalleerd en toen op stap om de omgeving te verkennen.
De zon speelde kiekeboe, maar dat weerhield de temperatuurmeter niet; die liep op tot zo'n 25 graden.
Na het middagmaal zijn we richting strand gelopen met onze wandelstok en daarna hebben we een rustige hiking ondernomen over de stenen en door de bebossing van dit deel van het eiland.
door de duinen richting baai de meeuwen zijn niet alleen groot, maar ook aardig gewend aan toeristen
prachtig blauw rechtsboven: deze meneer ligt er goed gekleed bij met z'n hoedje
prachtige kleurschakeringen van het water en foto onder staat Frans op de volgende rots
tot hier de heenweg en de weg terug ligt beneden: het strand
Je kan aan de bar staan of erop zitten om je chips te eten rechts: op ons terras zijn duizenden kleine mieren hard aan het werk, ze trekken een grillig spoor over de tegels naar de boom
Om 18:30 uur eerst naar het gebruikelijke praatje van de hostess. Ik zat nog te dubben of ik wel of niet zou gaan, want vaak zijn het van die verkooppraatjes. Maar deze hostess - Bertine - doet het erg goed. Ze informeert enthousiast over alle bijzonderheden en leuke weetjes van het eiland. Ze biedt hulp en mogelijkheden zonder het op te dringen.
Mahón of Maó
Er is sprake van de oude en de nieuwe hoofdstad, want eerst was Ciutdella de hoofdstad, maar de Britten kozen - tijdes hun bezetting in de achttiende eeuw - Mahón vanwege de enorme haven. Het is namelijk de op 1 na grootste (Pearl Harbour is de grootste) grootste natuurlijke haven. De inwoners van beide steden (de oude en de nieuwe) hebben een broertje dood aan elkaar.
Mahón wordt hier Maó genoemd. Het is een stad met gezellige straatjes en vele mooie uitzichtpunten op de haven, want hier is de kustlengte maar liefst 20 km.
een prachtige boom in bloei en een doorkijkje
Beeld van Magona Alfonso III blik op de haven
flinke wortels
Kerk van het Karmelietessenklooster
rechts: een katholieke duif?
onder: de cellen van de nonnen zijn nu omgebouwd tot kleine winkeltjes
onder: zo simpel en toch zo duidelijk want je kan meteen zien dat je een parkeerbon nodig hebt
links: een hele grote abarcasandaal. Deze worden hier, maar dan wel in een meer gebruikelijkere maat, gemaakt
rechts: gedenkteken voor degenen die zich voor het land hebben opgeofferd
prachtige kunst deze graffiti
Een bekend en erg lekker drankje is Pomada; het is een mix van gin en limonade. Hoewel de gin een erfenis is van de Britten wordt het van druiven gemaakt en niet van graan.
Op dit eiland staan veel naaldbomen met aan de onderste tak een plastic zak. In deze zak zit een lokmiddel voor de rupsen. En het lokmiddel zorgt ervoor dat de rupsen dood in de zak achterblijven (afbeelding rechts en onder). Zou men dat niet doen dan zouden de bomen door de rupsen vernietigd worden.
Na twee heerlijk zonnige dagen voor de mensen zijn nu de bloemen en planten aan de beurt.
De donkere nacht werd opgelicht door flitsen die gevolgd werden door een hevig tromgeroffel welke vergezeld ging van kletterende regen. Wij hadden gisteren besloten dat we 3 dagen een auto zouden huren om het eiland te verkennen; gelukkig maar. Alles is hier prima verzorgd, want we kregen zelfs een zeer uitgebreid lunchpakket mee.
Overal zie je hier kleine stenen muurtjes als afbakening van ieders grondgebied. Vroeger legden men de stenen zo stevig vast dat het muurtje niet bezweek onder een storm of ander natuurgeweld. Nu worden ze gemetseld.
Na het ontbijt stapten we in onze gehuurde zwarte Opel Corsa en gingen op weg naar de oude hoofdstad Ciutdella. Knusse smalle straatjes en steegjes, oude gebouwen en natuurlijk water.
vrolijk gekleurde huizen
Linksonder: Alfons III plein en daar tegenover de windmolen van de graaf Molí des Comte (rechtsonder)
Església del Sant Crist is gebouwd in 1667 en het kruisbeeld zou verschillende malen bloed hebben getranspireerd....
onder: de Kathedraal
Een leuk detail is dat de Kathedraal in 1287 op de fundamenten van een Arabische moskee is gebouwd. De klokkentoren staat zelfs op een minerette. Er was een 15 meter hoge baldakijn boven het altaar en een interessant kerkgestoelte, de bisschopszetel en ook nog een portaal van het licht, maar dat alles hebben we niet gezien want de kathedraal was dicht! We hebben genoegen genomen met de buitenkant en het tuintje van de bisschop.
Ca'l Bisbe hebben we gelopen en daarover loopt de bisschop van zijn paleis naar de kathedraal. Geen bischopje te zien vandaag; ja het regende soms ook dus mannetje binnen. Als het een vrouwelijke Bisschop was zou het dan misschien wel gelukt zijn?
Daarna hebben we onze weg vervolgd naar Es Mercadel. Een molen gezien en wat boodschapjes gedaan.
Opvallend op dit eiland is dat er geen grote hotels staan. Een hotel dat meer dan 3 verdiepingen telt is gebouwd voor 1975. De bevolking wilde geen tweede Mallorca worden en kreeg het voor elkaar dat die hoge hotels hier niet meer gebouwd worden.
Weer ons autootje in en op naar Fornells; een plaatsje aan de kust.
Voor de kinderen is hier op het complex een animatieteam, die de kinderen met verschillende activiteiten leuk vermaken.
etalage van een bakker
Een paar maanden geleden heb ik mijn oude flybook (een computer zo groot als een A5-je) ingeruild en een splinternieuwe gekocht met Vista. Mijn ' oude' kon mijn programma namelijk niet aan en nu kan ik alle info van mijn grote Dell computer uitwisselen op de kleine en meteen ook mijn verslag maken en foto's toevoegen. Mijn laptop heb ik aan Frans gegeven en de laptop van Frans is nu voor de kleinkinderen.
Alaior is een van de grootste steden op Menorca met allerlei nauwe straatjes die door de stad heen slingeren. Maar voor dat we deze stad bezochten kwamen we een grote begraafplaats tegen. Ook hier zie je dat er maar weinig mensen in de grond worden begraven. Meestal bouwt men een soort van flatgebouw voor kisten. Een stuk of 4 kisten boven elkaar en dan hele lange wanden met de kisten naast elkaar.
Daarna wat gewandeld in het stadje. De bakker heeft allerlei interessant eruit ziende eetdingen en we wilden weten wat dat aparte ding was, dus gekocht. Het was een soort luchtig bladerdeeg met pudding en met suiker opgeklopt eiwit (smaak van het wit van de negerzoenen). Best lekker maar zo verschrikkelijk groot, dus de prullenbak heeft de rest op. De manier van inpakken is ook speciaal. Men legt de koek op een blaadje en prikt 2 stokjes in de koek waardoor het papier vrij blijft van de koek.
Binibeca Vell (Benibequer) is een totaal wit vakantiedorp. De woningen zijn op een speelse manier gebouwd in een wirwar van steegjes, bogen en andere smalle doorgangen. Er zijn winkeltjes, terrasjes en zelfs de afvalbakken en de dakpannen zijn wit.
prachtig wit
Toen we thuis kwamen kregen we meteen visite van een van onze huiskatten (een stuk of 4 heb ik gezien), dus ons lunchpakket hebben we weer goed kunnen besteden: kaas, ham, ei, jammieiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Vannacht had het geregend, maar de hemel was overheersend blauw. Vandaag stond de berg 'El Toro' de hoogste berg van Menorca op het programma. Hij is 357 m hoog en ligt vlakbij Es Mercadal. Via een goede weg die hier en daar heftige bochten heeft, voert de weg naar boven en dan is de uitkijk gigantisch.
Op de berg staat de Mariakapel, waar de zwarte Madonna wordt vereerd. De Verge del Toro (Onze Lieve Vrouwe van de Stier) is de schutspatrones van het eiland. En die stier is functioneel in de legende waarin het beeldje beschermd werd door een stier en dat dier zou de schuilplaats aan de monniken hebben laten zien. Hoe dat precies in zijn werk moet zijn gegaan weet ik niet, maar het is een leuke gedachte.
Met heel helder weer kan je de bergen van Mallorca zien, maar de zon scheen zo fel dat het zelfs met een zonnebril moeilijk te zien was.
In Sa Posada del Toro heerlijk in de zon op het terras wat gedronken en van het uitzicht genoten.
Er waren ook een aantal old timers de berg op gereden.
Boven de kapel en op de berg staan ook zendmasten; goede locatie
boven links: een blik vanaf de berg en rechtboven: hetzelfde deel maar dan ingezoomd
in de verte enkele van de vele baaien
We hadden ons programma, wat we zeker graag wilden zien, erop zitten en dus zijn we gaan lunchen in het mooie Fornells. Daar waren we een paar dagen geleden ook, maar toen regende het en nu scheen de zon zo prachtig over het water.
met een net en wat lokspijs worden de kleine sardines gelokt en gevangen
We moesten onze geleende auto weer volgetankt afleveren en als je weet dat er 7 benzinepompen over het eiland verspreid liggen, dan is het eerst goed op de kaart kijken welke pomp je pakt.
Op een kilometer of 10 van ons appartement gingen we tanken, maar het was een onbemande pomp. Dus eerst maar eens goed kijken hoe het allemaal in zijn werk gaat. Alles staat in het Spaans en dus ook of je een andere taal wil gebruiken. Gelukkig heeft de franse les op school wat logica achtergelaten, want de Spaanse jongen uit Valencia op de motor wist het ook niet. Dus stapsgewijs kwam ik erachter wat ik moest doen en toen konden we voor 2, 4, 5 10 enz euro tanken of een andere hoeveelheid. Ja dat is lekker! Hoe weten wij nu hoeveel er in moet als je de auto niet kent. Dus veiligheidshalve met € 15,-- begonnen en daarna nog een keer € 5,-- en € 10,-- en toen zat hij vol. Maar intussen was die jongen aan het proberen en het lukte hem niet, terwijl hij een Spanjaard van het vaste land was en dus Spaans leest.
Hij had al diverse pogingen gedaan, maar het lukte niet. Totdat op een bepaald moment de slang pakte en blij begon te tanken, maar toen wees ik hem op het feit dat hij gasoline aan het tanken was in plaats van benzine. Hij schrok zich rot. Alles moest de tank uit. Hij is aan de zijkant gaan staan en wij hebben hem geholpen met de troep opruimen en of het tanken nu wel zou lukken. Ik kreeg zelfs zijn pas, maar ik weet zijn pin niet dus ben ik bij hem gaan staan en heb hem - dit keer in het Spaans - precies aangegeven wat hij moest doen en toen kon hij eindelijk tanken.
onder: bij thuiskomst zaten 'onze' katten al te wachten op onze lunch en zoals een Spaanse kat betaamt namen ze een uitgebreide middagrust
Weer een heerlijk zonnige dag. We hebben een wandeling gemaakt en verder lekker niks gedaan.
Wat staat die boom (onder) prachtig in bloei....
Wat staat die boom (onder) prachtig in bloei....
En natuurlijk kregen we eters en daarna bleven ze voor de siësta.
Alle kinderen zullen ook weer moeten wennen aan het eten thuis, want hier kunnen ze bij het ontbijt, de lunch en het diner patat eten. Er zijn gewoon 3 warme maaltijden en gelukkig daarnaast ook brood en beleg. Alles is erg goed verzorgd.
Dit complex en dat zal wel voor alle vakantieverblijven op het eiland gelden, sluit eind oktober en het nieuwe seizoen begint in mei.
Morgen is de vertrekdag en weer vroeg op, want we maken een tussenlanding op Ibiza. Het vliegtuig was overboekt en om dit charmant op te lossen mogen 6 personen gratis tot zondag hier blijven. Helaas hebben wij verplichtingen, want anders was ik wel gebleven. Morgen om 5:30 uur op en om 6:05 uur weg. We vliegen om 9 uur en komen dan om 13 uur in Amsterdam aan.
Nog een dagje genieten van deze Spaanse zon.
Om 5:55 uur richting bus en toen wachten totdat iedereen de bagage in de bus had gedaan en ingestapt was. Nog een aatal mensen opgehaald in een ander hotel en toen richting vliegveld. De zon begon zich net te laten zien toen we op de luchthaven aankwamen.
Even eilandhoppen van Menorca naar Ibiza en toen naar Nederland. Wel zielig voor al die kinderen, want leg maar eens uit dat je landt en dat je dan toch nog moet blijven zitten en dat je oren zo gek doen omdat het vliegtuig stijgt en landt... Wij hadden vlakbij een kind zitten dat met mama van Ibiza naar Nederland vloog en het wel gezellig vond om dan weer eens bij Frans of bij mij te zitten. Een gezellige afleiding voor iedereen; mama, kindje en mij.
adios