Roemenië
Roemenië is het 50ste land dat we bezoeken.
Het land en dus de bevolking vooral heeft door de eeuwen heen een zeer turbulente geschiedenis achter de rug en dat wil ik ook zo laten. Indien nodig of wenselijk zal ik nadere (historische) uitleg geven bij de foto's.
De vlag heeft 3 even groot gekleurde banen en de betekenis hiervan gaat terug naar de Middeleeuwen. Ze staan voor de 3 vorstendommen die in de 19de eeuw samen Roemenië vormden: Blauw staat voor Walachije, Geel voor Transsylvanië en Rood voor Moldavië.
Roemenië: is een kleine 6 keer (5,7) keer groter dan Nederland en er leven 22 miljoen mensen en er wonen nog geen 100 mensen km².
Regeringsvorm: republiek
Klimaat: aan de kust een zeeklimaat en in het binnenland een landklimaat.
Taal: Roemeens en is geen Slavische taal maar komt van het Romeins.
Religie: merendeel Roemeens-orthodox en verder Rooms Katholiek en Protestant
Hoofdstad: Boekarest
Munteenheid: Romanian New Leu (meervoud Lei) RON 1 = € 0,24 en € 1,-- = RON 4,11
Afgelopen december bracht Mascha ons naar Schiphol met uitermate winters weer. Wij hebben toen 7 uur in het vliegtuig moeten wachten eer we toestemming kregen om te vertrekken (kijk India 2010). Maar nu bracht Mascha ons op 21 april weg met een zomerse temperatuur. Wat een verschil.
Links de foto vanuit het vliegtuig in december en rechts van 21 april; een verschil van kleine 30 graden.
Beide foto's heb ik met mijn iphone gemaakt en ook het onderstaande filmpje over de landing op Boekarest.
Klik op de link voor de Landing op Boekarest
De kinderen kregen het tijdens de landing moeilijk, maar het kind voor me sliep er door heen en werd ook slapend uit het vliegtuig gedragen.
De vlucht duurde een kleine 2½ uur en de verzorging was heel erg goed. We kregen een enchilada die pittig was gevuld en een biertje of ander drinken erbij. Daarna nog een cakeje en ook weer drinken naar keuze.
Nadat we de koffers hadden opgehaald zijn we ons gaan verzamelen met de andere groepsleden. Cristina van SRC reizen stond ons op te wachten. De groep is best groot; zo'n 24 mensen, maar ook de bus is groot. Ik ben meteen achterin gaan zitten en wij hadden de hele achterbank weer voor ons zelf. Wij gaan meestal op de achterbank zitten omdat de meeste mensen dat geen fijn plek vinden omdat men autoziek kan worden.
Onze chauffeur heet Vasi (spreek de v als w uit).
We moesten naar Sinaia en dat ligt op ongeveer 125 km van Boekarest, dus een flinke busrit.
We kwamen langs Ploiesti en deze plaats staat bekend voor de petrochemische fabriek. Hier hebben ook veel Nederlanders gewerkt, maar die zijn tijdens WOII weg gegaan.
Zonsondergang boven de Zuidelijke Karpaten; een gebergte dat meer dan 2500 meter hoog is.
En na een kleine 2 uur rijden kwamen we in Sinaia aan.
Prachtig hotel met een uitkijk op de besneeuwde bergen; helemaal in de verte.
Sinaia wordt ook wel de parel van de Karpaten (bergketen) genoemd. Het is bekend van het kasteel Peles en vanwege de skivakanties.
Het Peles paleis in Sinaia is genoemd naar het riviertje Peles. In de 19de eeuw zocht Roemenië meer stabiliteit voor het land en gingen in het buitenland op zoek naar een prins die hier koning wilde worden. Ze kwamen terug met Carol van de Hohenzollern - Sigmaringen dynastie; een Duitse prins. Hij trouwde met Elisabeth, beter bekend als Carmen Silva. Deze prins werd koning en Carol I van Roemenië (1839-1914). Hij gaf een Weense architect Johannes Schultz de opdracht om een kasteel te bouwen. De bouw startte in augustus 1875 met de bouw en onge veer 8 jaar later was het af. Kasteel Peles werd de zomer residentie van de koninklijke familie. Het kasteel is genoemd naar de beek die er vlak bij stroomt.
Beelden waren toentertijd zeker ook een statussymbool, want het stikt hier werkelijk van de beelden in alle vormen en maten. Maar wel heel erg mooi.
Heel apart: als je naar de voetjes kijkt van de afbeelding rechts dan zie je dat 1 kindje hoefjes heeft. Zal wel iets mythologisch zijn.
Uniek fijn houtsnijwerk en glas-in-lood.
Een ridder met een halve baard en een slot op zijn borst. Deze man/ridder was mee gegaan in wat Luther verkondigde en daarom werd hij door de paus gestraft met de zwaarste vernedering: halve baard en ketting met slot om zijn nek.
Onder: gobelin uit de 18de eeuw. Heel vernuftig werd doek voor doek prijs gegeven voor het publiek. Om toerbeurt ging de groene bescherming omhoog van het ene gobelin en omlaag bij het andere.
rOnder: de wapenkamer. Met het zwaard wat boven de haard werden hoge officieren mee onthoofd.
Zwaard onder van turquoise en de huid van een haai.
Links zie je een schilderij waarop Elisabeth alias Carmen Silva afgebeeld staat met haar kind. Het kind stierf helaas op 4 jarige leeftijd aan roodvonk. Elisabeth bleef daarna kinderloos. Zij schreef sprookjes en gedichten onder de naam Carmen Silva. Ook maakte zij muziek en hield zich bezig met fijn handwerk.
Carol I van Roemenië (portret rechtsonder) bracht heel veel familie geld mee en daarmee werd het paleis gebouwd en ingericht. De stijl was Duits Nieuwe renisence.
Boven: een Rembrandt en rechtsboven: glas in lood waarop de sprookjes die Carmen Silva geschreven heeft, staan uitgebeeld.
Bovenstaand kleed bevat 1000 knopen cm². Het kleed werd door jonge meisjes geknoopt, omdat zij kleine vingers hadden.
19 september 1914 heeft koning Carol de neutraliteit ondertekend. De Roemenen waren het daar niet mee eens, want zij wilden dat hij zou vechten voor de teruggave van Transsylvanië. In 1916 kwam de neef van Carol - Ferdinand - op de troon en is alsnog de strijd aangegaan en veroverde Transsylvanië.
Ceausescu heeft de hele restauratie laten doen, maar toen dat klaar was liet hij het paleis sluiten. De reden was dat men niet een mooier paleis dan het zijne zou mogen zien.
Rechtsboven zie je een zwarte deur en daarachter bevond zich een lift. Vooraan zie je een pijpje uit de muur steken en dat was een soort van stofzuiger systeem.
De laatste koning van Roemenië - Michael - leeft nog en is nu 90 jaar. Hij eiste het kasteel terug, omdat het familie bezit was. De regering ging daar mee akkoord als hij de kosten van de renovatie zou betalen, maar daar had hij het geld niet voor. Toen is er een deal gemaakt van 30 miljoen en mag hij het kasteel voor uitzonderlijke festiviteiten gebruiken. Foto in het midden [onder] is een bioscoopzaal voor 90 mensen.
Onderweg naar de volgende stop zagen we nog vele winterse taferelen; veel sneeuw.
Bran heeft een slot Dracula/kasteel Bran. Het staat op een rotsplateau van 60 meter hoogte.
Het is als militaire kazerne gebouwd om de pas van Bran te bewaken. De pas was een belangrijke handelsroute. Het kasteel is in de 14de eeuw gebouwd en in 1920 is het door de bevolking van Brassov cadeau gedaan aan koningin Maria, de vrouw van koning Ferdinand. Dit als als dank omdat Ferdinand de oorlog voerde en Transsylvanië terug won.
Maria had het slot heel eenvoudig ingericht.Zij was erg geliefd bij de bevolking. Zij stond bekend als een lieve, intellectuele vrouw die Roemenië bekend maakte in het buitenland.
Dracula is ontstaan in het brein van de Ierse schrijver Bram Stoker. Hij heeft de persoon afgeleid van Vlad Tepes/Dracula en ook wel Vlad de spietser genoemd. Dracula betekent zoon van Dracul, want de uitgang a betekende in die tijd: zoon van...). Dracul de draken ridderorde was zijn vader. Vlad de spietser was een heerser/vorst uit de 16de eeuw, eerlijk maar wreed. En hij had zijn naam van spietser niet voor niks, want hij keek niet naar rangen of standen maar een ieder die de fout in ging werd gespietst.
Links: zo zagen de muren eruit toen het nog een kazerne was.
Een rit in de paardenkar. Heel vervelend is het om een juiste keuze te maken: ga je niet mee om de paarden te beschermen, dan hebben de eigenaren geen inkomsten en kunnen geen voer voor de dieren kopen. Ga je wel mee, dan hoopje dat ze de dieren goed verzorgen.
Een paard had een bloederige plek aan de zijkant en daar heb ik de eigenaar op aan gesproken. Het was jammer dat de dieren meteen weer een nieuwe lading mensen moesten vervoeren en niet eerst even uit konden rusten.
Kruis op de berg voor alle gevallen soldaten van WOI uit de streek
In Sinaia staat deze oude kerk (Maria ten Hemelvaart). De kerk is 1695 gebouwd en valt onder de UNESCO en de nieuwe kerk (links) is van de 19de eeuw.
Het is de gewoonte dat bij binnenkomst je 2 fresco's ziet; een van de oprichter en een van de persoon die de baas is. Bij deze kerk is dat koning Carol en de bisschop.
Tot 1054 had de Roemeense kerk dezelfde heiligen als de katholieke kerk en daarna hebben ze hun eigen heiligen 'ontdekt'.
De heiligen worden niet via beelden aanbeden, maar met fresco's, schilderingen en iconen.
Epitas = een geborduurde beeltenis van Christus op een doek. Met goede vrijdag leggen wordt de epitas op de tafel gelegd en de gelovigen leggen daar bloemen bij. De gelovigen gaan al biddend en kruizen makend die keer kruipend onder de tafel door.
Brasov - deze stad werd in de Middeleeuwen door de Saksen gesticht. Brasov is een oude middeleeuwse stad aan de voet van de Zuidelijke Karpaten.
rechtsonder: een 15de eeuws raadhuis.
De Mariakerk, Evangelisch Luthers, die door iedereen de zwarte kerk wordt genoemd. De kerk is in de 14de eeuw gebouwd, maar door allerlei oorlogen duurde het 100 jaar eer de kerk af was. De mannen zaten gescheiden van de vrouwen en kinderen. De vrouwen en kinderen zaten in het midden van de kerk en de mannen aan de zijkant. De reden hiervoor was dat bij dreiging of echte aanval, de mannen snel de kerk konden verlaten en de strijd meteen konden aanvangen, want zij gingen gewapend naar de kerk.
De reden dat de kerk bekend staat als zwarte kerk komt door een brand in de 17de eeuw, waarbij de kerkmuren geblakerd zwart waren en iedereen de kerk benoemde als de zwarte kerk.
In 1689 werd de kerk na de brand herbouwd en heeft men balkons aan de zijbeuken van de kerk gebouwd. Op deze balkons mochten leerlingen die bij een baas in de leer waren samen met de baas/patroon en zijn familie bij de dienst aanwezig zijn. Dit was een grote eer.
Door toe doen van Honterus (beeld staat voor de kerk en het hoofd staat verderop vergroot afgebeeld) werd de kerk die eerst katholiek was, in de 17de eeuw Luthers.
De diensten werden en worden, want ook nu gebeurt dat, in het Duits gehouden.
In 1937 zijn de banken, de houten vloeren en luchtverwarming gekomen.
Het altaar is een katholiek altaar uit de 19de eeuw.
De kerk is ook bekend door de verzameling tapijten; sier- en bidtapijten. Deze tapijten zijn geschonken door handelaren die gezond terugkwamen en goede zaken hadden gedaan.
Het onderscheid tussen sier- en bidtapijten is eenvoudig te zien, want de bidtapijten hebben een soort van afbeelding van een kerk/moskee en de mensen knielen hierop neer en richten zichten naar de punt - toren - van de kerk/moskee.
Het originele mechanische orgel heeft 4000 pijpen en is daarmee het grootst nog werkende orgel van het land. Het is een Duits Buchholtorgel uit de 19de eeuw.
De banken hebben een vernuftig systeem: de leuning kan naar achter geschoven worden als men naar een orgelconcert komt luisteren en teruggezet bij een dienst.
Het Rode meer is ontstaan doordat er een stuk van de berg gevallen is en dat stuk blokkeerde de rivier waardoor het meer ontstond. De boomstammen steken nog boven het water uit. Zijn naam dankt het meer aan het feit dat als de zon ondergaat en op de bergen schijnt dan weerkaatst de rode kleur in het water. Dit zegt men, maar of alles klopt...
Bicazkloof is ontstaan doordat de rivier het kalksteen over een lengte van 300 meter heeft uitgesleten.
Met een beetje fantasie zie je op de rechter foto door de schaduwwerking een reus afgebeeld op de berg.
En allerlei winkeltjes in de kloof. Helaas verkopen de mensen veel plastic speelgoed en niet het houten speelgoed.
Piatra Neamt is onze volgende overnachting en even eerst wat rond gekeken. Deze plaats ligt in regio Moldavië en in het noordoosten van Roemenië. Deze stad werd al in de oude steentijd bewoont.
Roemeens Orthodoxe kerk, gebouwd van 1497-1498: Sfântul Ioan Domnesc heet de kerk.
En ook hier weer veel paasversieringen; giga-grote paashazen en eieren.
Vroeger - voor de revolutie - toen het communistische bewind aan de macht kwam moesten alle boeren hun land af staan. Men zei dat het land en andere eigendommen van iedereen was.
De boeren moesten gezamenlijk werken in een soort coöperatie en verdienden daarmee een klein loon en pensioen. Ze produceerden veel graan waardoor Roe menie de graanschuur van Europa was. Ook de dagelijkse behoeften aan groenten enz. verbouwden zij. Met de revolutie kregen de boeren hun land terug, maar doordat zij jarenlang onder druk met elkaar moesten samen werken, wilden zij dat niet meer. Ze misten echter de werktuigen en de know how om het land goed te bewerken. Veelal werkt men nog met paard en ploeg en grote delen van het land zijn onbewerkt. Men importeert groeten en fruit uit andere landen, terwijl men hier een prima klimaat en veel grond heeft om het zelf te doen.
Het land is rijk aan grondstoffen, zoals olie, goud, lood en minerale bronnen, maar ook hier weer door gemis van kennis en slechte infrastructuur is men niet in staat om de eigen rijkdommen te exploiteren.
Roemenië is een rijk land met arme mensen.
Agapia klooster:
In de 17de eeuw werd dit klooster als mannenklooster gebouwd. In 1850 is de grote kerk bij het klooster gebouwd en in de 19de eeuw is er een wedstrijd gehouden van wie de mooiste icoon kon maken en degene die won mocht alle fresco's in de kerk maken. Nicolae Grigorescu heeft de wedstrijd gewonnen en beschilderde de kerk in 3 jaar tijd. Hij schilderde enkel in de zomer, want de muren moesten droog en niet koud en vochtig zijn. In de vorige eeuw is het klooster gesloten gedurende de tijd van het communisme. Na 1992 is het klooster gevuld met nonnen. Er wonen nu 500 nonnen en omdat het klooster niet al de nonnen kan herbergen, wonen er ook nonnen in de huizen dichtbij het klooster.
Links lopen een paar nonnen. Het zijn vaak nog jonge vrouwen en zij werken op het atelier: weven, maken iconen, werken op hu boerderij. Maar zij hebben zo min mogelijk contact met de buitenwereld.
rechtsonder: de kachel.
rechtsonder de keuken
In Roemenië is er maar 1 soort kloosterorde en de kloosterlingen zijn celibatair.
Bij priesters ligt het anders; zij moeten een keuze maken. Als zij hun theologie opleiding af hebben dan moeten zij kiezen of ze monnik in een klooster worden of priester in een erk. Kiezen zij voor het priesterschap dan moeten ze eerst trouwen eer zij in de kerk gaan werken.
Functies zoals bisschop en metropoliet zijn altijd monniken en zijn dus celibatair; zij worden door de staat betaald.
En weer op weg naar de volgende bezienswaardigheid.
Neculaï Popa is een kunstenaar. Hij werkte eerst met zandsteen en maakte allerlei beelden. Toen dat werk hem te zwaar werd ging hij over naar hout. Hij heeft ook erg veel maskers gemaakt. Hij is nog niet zo lang geleden overleden. Kinderen van hem dragen zorg voor zijn nalatenschap en kan je het huis met allerlei voorwerpen bezoeken. We gingen in de tuin van het museum picknicken en toen zag ik een pootje van een geit liggen.
de kunstenaar
Ook zie je allerlei daken; van pannen, houten latje en ijzer of zink op de huizen.
Tijdens de koffiestop zag ik dit mooie kerkje.
Het klooster van Voronet:
Het is een 15de eeuws kloosters (1488) met honderden fresco's binnen en buiten. Het wordt wel de 'Sixtijnse kapel' van het oosten genoemd. Het is door Stefan de Grote gesticht en hij was de Dom (= heer) van Moldavië. In de 14 jaar dat hij regeerde heeft hij 32 oorlogen tegen de Turken gevoerd, waarvan hij er maar 1 van verloren heeft.
Om zijn dankbaar te tonen vroeg hij aan Panika de kluizenaar, een monnik die in de bergen woonde, wat hij zou kunnen doen om zijn dankbaarheid te tonen. Panika zei hem dat hij een kerk/klooster kon laten bouwen. Stefan heeft er 32 in het oude Moldavië (hier zaten ook delen bij van Rusland en Bulgarije) laten bouwen.
Stefan de Grote is in 1992 heilig verklaard. Men had hier natuurlijk wel wat moeite mee, want iemand die zo veel oorlogen gevoerd heeft heilig verklaren...
In 2004 zo'n 500 jaar na de dood van Stefan de Grote was een groot deel van de restauratie van de kerk gereed. De fresco's worden enkel schoongemaakt en niet opnieuw bijgeverfd, want men wil de originele kleur niet aantasten.
De kerk is opgedragen aan St. Joris.
Onder zie je hoe de kerk er van binnen uit ziet. De iconostase is op taxushout geverfd en het voordeel daarvan is dat het insectenwerend is.
De iconostase in Roemenië zijn anders dan die bijv van Rusland; zij hebben 3 deuren en links van de middelste deur vind je altijd een icoon van Maria en kind; eerste icoon rechts van de middelste deur Jezus en de die daarnaast rechts de icoon van de patroonheilige van de kerk.
De naam Moldavië is ontstaan doordat de hond Molda van de heerser Dracos gedood werd door een oer-os en uit eer voor zijn hond heeft hij zijn rijk Moldavië genoemd.
Koning Michael wilde in de WOII zekerheid voor Roemenië en wilde daarom een verbond sluiten met Engeland en Frankrijk tegen de Duitsers. Engeland en Frankrijk wilden dit niet, maar Hitler wel.
In ruil voor de olie zou Roemenië mee vechten tegen de Russen tot de vroegere grens van Roemenie. Dit is mislukt, want Hitler hield zich niet aan de afspraak omdat het in 1944 al duidelijk was dat hij de oorlog zou verliezen.
Bij de verdeling van de grondgebieden in 1945 door de Grootmachten zou in eerste instantie Roemenië bij het westen komen en Griekenland bij Rusland. Maar Rosenvelt en Chuchill vonden dat geen goed idee en toen hebben ze het omgeruild en zat Roemenië alsnog bij Rusland.
Om foto's van de folklore avond te zien: tik de volgende link aan FOLKLORE AVOND
Campulung Moldovenesc gingen we verlaten maar eerst hebben we nog even in het plaatselijke kerkje gekeken en het houtmuseum bezocht.
In het houtmuseum zijn gebruiksvoorwerpen uit vroegere tijden tentoongesteld.
Wat ik niet wist was dat de honden die de kudde schapen bewaakten - en dus ook 's nachts buiten bleven - een ketting met een stuk hout er aan om hun nek droegen. Dit was om de hond te beschermen tegen een aanval van een wolf. Wolven springen namelijk meteen, zowel bij mens als dier, naar de nek om het dier/mens uit te schakelen.
Rechtsonder zie je een soort wandelstok. Deze stokken maakten de herders zelf en bewerkten ze. Dit zijn gebruikte stokken, want de onderkant is zwart van in de grond wroeten.
Vroeger gingen de herders van net na Pasen tot oktober naar de bergen en zij hadden daar een kleine hut om te leven. Maanden later kwamen ze weer naar huis en dan werd er schapen geslacht en verse wijn gedronken.
Boven een weegschaal die op eerlijkheid gecontroleerd kon worden, want om het juiste gewicht te hebben
Een houten slot onder, met natuurlijk een houten sleutel [midden ligt de sleutel naast het slot en rechts zit de sleutel in het slot].
De reis ging verder naar het klooster van Moldovita.
Het is opgericht door de zoon van Stefan de Grote: Petro Rare. Hij heeft geregeerd van 1527 tot 1538 en van 1541 tot 1547. In de tussentijd is door verraad een ander aan het bewind geweest. Hij heeft het later teruggekocht van de Turken.
Het is gebouwd in 1532 en ook hier zie je enige Gotische invloed; de ramen. De kloostermuren waren erg dik, omdat het ook als vesting gebruikt werd. Opvallend is dat Petro gekozen heeft voor een open ingang (geen deur) en banke
n tegen de muur. De dominante kleur van de fresco's is hier rood. In de kerk van gisteren was de kleur blauw.
De patroonheilige is Maria. UNESCO heeft dit klooster recent de prijs van de Gouden Appel gegeven.
De restauratie van de kerk heeft geduurd van 1954 tot 1960.
Twaka: een houten plank waarop met een houten hamer geslagen werd (zie boven). In tijden dat het verboden was om een kerkdienst bij te wonen bedacht men een methode om toch deel te kunnen nemen aan de dienst ondanks dat de plaats telkens wijzigde (om te voorkomen dat men erachter kwam). Men sloeg dan een aantal keren - afgesproken aantal en ritme - met de houten hamer op de lat en van ver konden mensen horen waar de dienst gehouden zou worden. Pas als de mensen ter plaatse waren werd de klok geluid. En deze traditie bestaat al 2000 jaar en wordt nog steeds gebruikt.
Deze kerk heeft ook een tussenruimte welke bedoeld was als graf kamer. Eigenlijk zou Stefan de Grote hier begraven worden, maar hij is elders begraven. Er ligt nu een bisschop begraven.
Het Roemeens Orthodox kerkelijk jaar loopt van 8 september (geboorte Maria) tot en met 15 augustus; de ten hemel opstijging van Maria.
Het kruis van de Roemeens Orthodoxe kerk wijkt af van de andere Orthodoxe geloven, want dit kruis heeft namelijk gelijke assen; horizontaal en verticaal zijn even groot.
De 13 ronde iconen beelden de belangrijkste gebeurtenissen van het kerkelijk jaar uit. Foto boven is van het plafond waar door een raam een lichtstraal fel naar binnen scheen; lichtbundel.
Schilderen van eieren bestaat al uit 17de eeuw, maar sommige beweren dat het al voor Christus al bestond.
Het gebeurde altijd met de Pasen, maar nu wordt het ook buiten de Pasen gedaan. Men ge bruikt er elk soort ei voor: van eenden, kippen, struisvogel. Eerst wordt er met een kleine boortje een gaatje aan de bovenkant van het ei gemaakt en wordt het ei met behulp van een spuit leeggezogen.
Daarna volgt het proces van de tekening en kleuren. Dit proces is hetzelfde als het batikken van stof. Het witte ei wordt met warme was bewerkt. Een klein koperen buisje loopt van de ene kant van het stokje door het stokje naar de andere kant (de grotere pin). In een blikje wordt de was warm gemaakt, zodat hij vloeibaar wordt. Door het warm maken wordt de was donkerder. De vlakken of vlakjes die wit moeten blijven worden ingetekend met was; het is een negatief proces (wat gekleurd wordt b
lijft juist de kleur van wat het is). Als men daarmee klaar is leg je het ei in een kleurbadje; hier was geel de tweede kleur. Dan wordt er verder gewerkt aan het patroon en alles wat geel moet blijven wordt met was bewerkt. D
an volgt rood en zwart volgens dezelfde methode. En als alles klaar is dan wordt de was weer verhit zodat het smelt en blijft het gewenste kleurenpatroon over.
Bij het hotel/restaurant waar wij wat gedronken hebben, het beeld van Bram Stoker. Hij zou hier - tijdens zijn reis door Transsylvanië - een nacht geloge erd hebben.
We overnachten in Bistrita.
Een nieuwe dag begon met een rit naar Târgu Mures.
Daar kregen we wat vrije tijd om te winkelen en rond te kijken.
We hebben de basiliek bezocht, op de foto's hieronder zie je de basiliek en ook nog een standbeeld van Avram Iancu
(1824-1872). Deze Avram is een belangrijke figuur voor dit land geweest met betrekking tot de democratie. Hij heeft gevochten voor meer rechten enz. Hij was advocaat.
De kerken zijn altijd vol met versieringen en mensen!
In Transsylvanië zie je veel beelden van Romulus en Remus om duidelijk te maken dat men van Romeinen afstamde.
De zoutmijnen van Turda.
De zoutlaag is 13 miljoen jaar oud en 45 km² groot en miljoenen tonnen aan zoutreserve. Het zoutgehalte is 99% en de luchtvochtigheid is 80 tot 90%. De lucht is dermate zuiver dat vooral kinderen met astmatische klachten profijt kunnen hebben van een behandeling in de mijn vanwege de schone en zuivere lucht. Dan gaan kinderen dagelijks gedurende 2 tot 3 weken minimaal 4 uur in de mijn. Men heeft allerlei toestellen gebouwd, zoals een draaimolen en ook tafeltennis mogelijkheden en biljart. verder kan men nog dieper de mijn in om in een bootje te varen.
De mijn is in 1932 stil gelegd door hun eigen inefficiëntie, want men werkte slechts met de pikhouweel en hadden geen machines. De trap omlaag
Een draai mechanisme wat met paarden werd aangedreven om de volle zakken naar boven te krijgen en de lege zakken weer naar beneden. De paarden liepen in een rondje en het wiel draaide daardoor.
De inhoud van een zak woog 500 kilo en boven in de mijn werd het met paard en wagen naar de rivier gebracht en van daar uit met een schip naar Wenen.
Een km lange gang en rechtsonder kijk je vanaf boven naar beneden waar allerlei activiteiten te doen zijn. Met de verlichte lift gingen we verder de diepte in en wachtend op de lift foto's van de diepte geschoten. Die kleine stipjes zijn mensen.
Rare wereld daar beneden.
Onder een kapel waar de mijnwerkers elke dag voor het werken ging bidden.
Eind van de dag zijn we aangekomen op onze bestemming: Sighisoara. Het is een prachtige en belangrijke stad wat betreft de geschiedenis voor zowel de Roemenen als de Hongaren en Duitsers. Men spreekt hier ook nog veel Duits.
Hermann Oberth was een van de grondlegger voor het ontwerpen van een raket in Transylvanië
In Sighisoara is een beneden en boven gedeelte. Boven is op de berg en is oud.
Via allerlei kleine hobbelige straatjes zijn we naar boven gelopen; een prachtig uitzicht boven op de berg.
Een 850 meter lange muur met 14 torens - waar er nog 9 van over zijn - is door de Saksen gebouwd.
Er zijn 2 ingangen/poorten. Rechtsonder is zo'n ingang/poort was tot de 16de eeuw een raadhuis met een schatkamer en een martelkamer. Een grote en 4 kleine torens wezen er op dat men hier meer zelfstandigheid had, bijv eigen recht spreken. Later is deze bouwstijl (5 torens) ook bij de kerken overgenomen en nu nog zie je kerken op die manier gebouwd worden.
Naast de klok zie je de figuren op de linker foto. Om 12 uur 's nachts draaien de poppen naar binnen en draaien andere poppen naar buiten ten teken dat er een nieuwe dag begint.
Het gele huis rechts zou het geboorte huis van Dracula zijn geweest.
Het groene huis is het enige huis dat in Venetiaanse stijl is gebouwd. De man die daarvoor opdracht had gegeven was met een vrouw uit die streek getrouwd en om haar zijn liefde te bewijzen liet hij dit huis bouwen.
De Venitiaans-gotische stijl kenmerkt zich door de dubbele ramen en elk raam heeft bovenaan 3 lobben (boogjes) zitten.
Huis met de hertenkoppen, maar op de hoek zie je 2 herten die dezelfde kop delen.
De trap rechts is gebouwd voor de kinderen zodat ze veilig naar boven konden lopen om naar de kerk verder op/boven op de berg te gaan. Wij zijn via deze trap naar beneden gelopen.
Deze scara acoperitã (trap) heeft 176 treden. Boven heb je een school waar in het Duits les wordt gegeven en evangelische kerk.
Onder het Berg kerkhof waar je op de grafzerken veel Duitse namen tegen komt.
In de 14de eeuw is de berg kerk als katholieke kerk (st. Nicolaas) gebouwd. Later is het een Luthers Evangelische kerk geworden. De overgang van het ene naar het andere geloof is vredelievend verlopen; geen beeldenstorm (gevecht) of zo al bij de Katholieken in ons land. Wel werden afbeeldingen die men niet zag zitten verwijderd en/of vernietigd.
De kerk had mooie fresco's maar bij de overname zijn de muren met kalk beschilderd en waren de fresco's verdwenen. Bij de restauratie in 1990 heeft men de kalklaag verwijderd en zijn er fresco's te voorschijn gekomen.
Het is een gotische kerk, het altaar is uit de 18 de eeuw, het kleine orgel telt 600 pijpen en er zijn nog een paar heilige beelden uit de katholieke tijd overgebleven. Het is de enige kerk in Transsylvanië die een crypte heeft. Tot de 18de eeuw werd onder de kerkvloer begraven, maar ter voorkoming van stank en ziektes is men gestopt met begraven onder de kerkvloer en zijn alle lichamen weg gehaald en elders begraven.
De kerk heeft het grootste tabernakel.
Het huisje rechts is nog bewoond en wel door de persoon die het bij houdt.
Rechts de toren van de kleermakers gilde. De vaantjes bovenop zijn in de vorm van een schaar. De gildes moesten de toren en een deel van de muur onder houden.
De hele heuvel/berg is door UNESCO beschermd. Er staan 300 huizen en deze zijn nog steeds bewoond.
In deze plaats is veel gerestaureerd met het geld van Duitsers. Mensen die hier geboren zijn en naar Duitsland zijn gegaan.
Ook zegt men dat prins Charles geld heeft gegeven voor het restaureren.
Prins Charles heeft een oud kasteeltje in Roemenië gekocht, dit helemaal laten opknappen en daar komt hij jaarlijks met zijn Camilla naar toe.
De hiërarchie van de Roemeens orthodoxe kerk ziet er als volgt uit:
de Patriarch met de synode hebben de leiding en nemen alle belangrijke beslissingen. Als het erop aan komt is het de synode die de uiteindelijke beslissing neemt. De Patriarch heeft dus veel minder macht dan de Paus in Rome.
Na de Patriarch komt in de lijn de Metropolieten, de bisschoppen en tot slot de priesters
Het overlijden en begraven is geen sinecure als je Roemeens Orthodox bent. Orthodoxen worden in/uit principe altijd begraven. Men zegt GE ZIJT VAN AARDE EN GE ZULT IN DE AARDE TERUG KEREN. Als iemand ervoor kiest om zich toch te laten cremeren dan komt er geen eredienst en hooguit komt er een priester die een paar woorden zegt. Het graf is in het kader van het eren van de doden en voor hen te bidden, erg belangrijk.
Als iemand begraven wordt dan is het vanzelfsprekend dat iedereen die bij de maaltijd aanwezig wil zijn dat ook mag. Maar zo'n maaltijd bestaat uit en soep, hoofdgerecht en nagerecht en dan nog dranken; koffie, thee en sterke drank.
De rouwperiode start en de eerste 40 dagen zijn erg belangrijk. Men bidt voor de overledene omdat de geest nog aanwezig is en na 40 dagen op het punt dat hij/zij bij de heilige Drie-eenheid komt om te weten waar de dode naar toe zal gaan: de hemel of de hel. Maar ook na die tijd blijft de familie bidden voor de overledene, want het laatste oordeel heeft nog niet plaats gevonden en het kan zijn dat de overledene door het vele bidden toch nog naar de hemel gaat.
De familie loopt een jaar in het zwart en mannen scheren zich de eerste 40 dagen niet.
Tot 7 jaar wordt er elk half jaar een herdenking gehouden. Men gaat dan naar de kerk en men neemt wat verschillende voedingsmiddelen mee die aan de armen uitgedeeld worden.
Na de dienst is er weer thuis een maaltijd. De herdenking is altijd op een zaterdag voor de sterfdag en niet er na. Liever eerder dan later.
Het ruimen van graven gebeurt hier ook als men worstelt met ruimtegebrek. Men verzamelt de botten en die worden bij de voeten van het net begraven familielid geplaatst.
Tijdens het bewind van Ceausescu werd men gestimuleerd om kinderen te krijgen. Abortus was verboden en als een vrouw abortus liet doen dan riskeerde zij en haar arts een flinke boete of gevangenisstraf. Een abortus mocht alleen als men al 4 kinderen had.
De zigeuners haalden dit quotum met gemak en zij stopten ook niet met 4. Ze hadden niet de kennis ten aanzien van anti conceptie, maar omdat ze ook kinderbijslag kregen leverde het krijgen van kinderen voordelen op. De kinderen gingen niet naar school en als het even kon werden de kinderen naar buiten gestuurd om hun kostje bij elkaar te scharrelen en kwamen pas eind van de dag weer naar huis.
Ceausescu had ook bedacht dat de zigeuners in huizen moesten wonen. Dus zij kregen huizen aangeboden met lage huren die ze konden betalen, maar geld of initiatief om het huis te onderhouden was er niet. Dus verkommerden de huizen.
Birtan is een schilderachtig plaatsje en dat is onze eerste stop om de burcht kerk of kerk burcht te bezoeken. Deze kerk was van 1572 tot 1867 de zetel van de Lutherse bisschop. De kerk is in 1283 als katholieke Mariakerk gebouwd en heeft 6 verdedigingstorens en hoge muren. Later is de kerk Luthers evangelisch geworden. In 1600 zijn de zij balkons gekomen en de kansel is uit 1 steen gehouwen.
Het slot (links) op de deur is een maatje xxl en dat was nodig ook want het sloot de schatkamer af. De deur is in 1515 in Parijs gemaakt en het slot is op 19 punten vergrendeld.
In de toren rechts en daar hoort ook de foto links onder bij, is een heel speciale toren. Als men namelijk wilde scheiden, dan werden man en vrouw voor een bepaalde tijd in de toren gezet met alles wat men voor het dagelijkse gebruik van die tijd nodig had, maar zonder messen. Men moest dus wel met elkaar praten en meestal wilde men na die periode niet meer scheiden.
Onder de trap weer omlaag.
Basna heeft een kerk die in 1504 is gebouwd als katholieke kerk en welke nu een evangelische kerk is. Het altaar, tabernakel en doopvont is nog uit de katholieke tijd. Het orgel is van 1600.
Onder gas verwarming.
In Sibiel verblijven we in kleine pensions 'bij de boeren thuis' , maar dan met een modern sausje want de kamers zijn goed en voorzien van eigen douche en toilet.
Omdat we ook nog de kerk en museum gingen bezoeken, zijn we eerst even onze spullen (koffers en tassen) naar ons pension gaan brengen. De groep van 24 zijn over pensions verdeeld. Wij hebben een kamer bij Elena & Jon.
Daarna dus naar de kerk en het museum.
De kerk is in 1775 als orthodoxe kerk gebouwd. De fresco's zijn van 1785. Heel opvallend is de aanwezigheid van banken, want volgens het geloof moet iedereen staan en het niet te gemakkelijk hebben tijdens de dienst als boetedoening voor de zonden die ze die week begaan hadden. Omdat oude mensen niet meer zo lang kunnen knielen en/of staan en onder invloed van andere geloven zijn er alsnog banken gekomen. De pope zei dat hij liever zag dat de mensen gingen zitten dan dat ze niet de kerk zouden komen.
De fresco's werden beschermd door 5 lagen kalk en zijn pas bij een latere renovatie terug gevonden.
Oprichter en naamgever van het museum is: Preot Zosim Oancea (1911-2005).
In het museum hangen zo'n 600 iconen die op glas geschilderd zijn. Een aantal op oud m et de hand gemaakt glas, dat wat oneffen van structuur is. De meeste zijn uit de 19de eeuw. Velen werden door kunstenaars geschilderd, maar sommige ook door gewone mensen die dachten dat ze ook wel een icoon konden schilderen.
Deze kunst is geleerd van katholieke monniken. Het is schilderen in spiegelbeeld en de verf wordt in las aangebracht.
De oude iconen zijn met verf van natuurlijke stoffen en bladgoud beschilderd.
De Maria met kruisiging is het meest waardevolle stuk dat in het museum is. Linksboven is een voorstelling van de situatie van Transsylvanië. Het bovenste deel stelt de Hongaren voor en onder ligt de arme Lazerus die de Roemenen voor stelt. De voorstelling geeft de verhoudingen aan van de bevolking van Transsylvanië van toen en helaas ook van nu.
Boven de afbeelding van Jezus Christus met de druiven. De druivenrank komt aan de rechterzijde uit het lichaam van Jezus en groeit om het kruis heen. De trossen die eraan hangen knijpt Jezus uit tot wijn en in de beker = het bloed van Jezus en Elia met de paarden.
Links het graf van de oprichter van het museum. Hij had het graf al eerder 'besteld' en dat doen meer mensen; zij kopen het graf en laten de steen maken met de inscriptie van de geboorte
datum en geen datum van overlijden. Die wordt dus pas na het overlijden ingevuld.
Het is hier gebruikelijk dat de doden gebalsemd worden, want de kist blijft namelijk open tot het moment van begraven. Dag en nacht waakt iemand bij de dode eer men de dode naar zijn/haar graf brengt. Alleen als het lichaam verminkt is door bijv een ongeluk, dan sluit men de kist wel.
Er staan in dit dorp nog werkende waterputten.
Het onderwijs: vanaf 6 jaar gaan de kinderen naar school, maar dat wil men gaan vervroegen naar 4 jaar.
De eerste school duurt 4 jaar en daar wordt 1 taal onderwezen naast de andere vakken. Dan krijg je het gymnasium (niet zoals bij ons) welke ook 4 jaar duurt en komt de 2 de taal erbij. Dan volgt er een capaciteiten examen en dan een 4 jarig lyceum wat gespecialiseerd is op de keuze voor later (welke richting). Daarna komt de universiteit en afhankelijk van de studierichting is de studieduur 5 of 6 jaar.
De schoolplicht is van 8 naar 10 jaar gegaan. De lagere en middelbare school zijn goed van kwaliteit, maar de universiteit loopt nog achter bij Europa.
Een zwaluw nestjes bij de kerk van Sibiel.
En dan Cristian een dorp dat bekend staat om de vele ooievaars die elk jaar terug keren naar hun eigen nest om voor nieuwe aanwas te zorgen. In 2008 waren er 29 koppels en 95 jongen. Er is een stichting die zorg draagt dat de ooievaars terug komen.
Sibiu is de stad die in het zuiden van Transsylvanië ligt aan de voet van de Transsylvanische Alpen.
Op de putdeksel zie Sibiu en Hermannstadt; de tweede naam is de Duitse naam. Sibiu was samen met Luxemburg in 2007 culturele hoofdstad. Om hier aan uitdrukking te geven hebben ze door het hele centrum dergelijke putdeksels gemaakt,
Afbeelding op de deksel: de zwaarden stellen voor dat de soldaten die hier kwamen en hun zwaard in de grond staken ten teken dat ze hier wilden blijven. De moerassen in de omgeving waren lelei rijk en dus ook hier afgebeeld.
De torens stelden de 7 torens van de vestingmuur voor.
Boven zie je een restant van de 4 vestingmuren. Op elke toren stond de naam van een gilde. !4 tot 16de eeuw.
Er zijn 3 pleinen in verschillende afmeting waarbinnen het centrum van de oude stad ligt. Op dit plein staan veel gotische en Weens-barokke patriciërs huizen.
Het is aan de huidige Duitse burgemeester te danken (die met grote meerderheid van stemmen al 10 jaar burgemeester is) dat er in de stad zo veel gerestaureerd is door het aantrekken van veel buitenlandse gelden.
Links: het huis met de leeuw is het oudste huis van het plein en stamt uit de16de eeuw. De zogenaamde ogen in het dak dienen als ventilatie voor de zomer.
Ghecheorghe Lazar: hij heeft veel gedaan voor het onderwijs in Transsylvanië (1779-1823). Hij was een held voor Roemenië en werd de leraar van het Roemeens ideaal genoemd.
Rechtsboven: de Leopoldbrug die in de wandelgangen de ijzeren brug der leugens werd/wordt genoemd. De reden dat het de leugenbrug genoemd werd kan op 2 manieren worden uitgelegd:
- Dat het plein te druk werd en dat de markt kooplieden onder de brug hun handel gingen verkopen en daarbij niet helemaaleerlijk waren en/of de waarheid vertelden
- Dat de officieren van de kazerne een afspraakje maakten met dienstmeisjes en ook zij spraken niet altijd de waarheid,
Maar op een dag sprak Ceausescu het volk vanaf deze brug toe en sindsdien wilde hij niet meer dat men de brug de leugenaarsbrug noemde.
De Bisericaevanghelica c.a. Een gotische kerk van 1520. Het heeft een barok orgel groter dan in Brasov, maar niet meer mechanisch.
De afbeeldingen van de grafstenen zijn opmerkelijk: als de ogen open waren dan leefde men nog, maar had men alvast de grafsteen laten maken en oogjes dicht....dan was de persoon inderdaad overleden en reeds begraven.
Het Brukenthal museum was eerst een woning en in 1812 werd het geopend als het eerste museum voor het publiek.
De eigenaar - ooit gouverneur van Transsylvanië - Brukenthal was een groot kunstverzamelaar en had veel grote werken in zijn collectie.
Orthodoxe kathedraal van de Heilige Drie-eenheid die veel gelijkenis vertoont met de Aya Sofia. In 1857 is de start gemaakt met het bouwplan en de werving van de gelden. In 1902 tot 1906 is de kerk gebouwd.
Kleurrijk en ontzettend mooie kerk.
Boven zie je de icoon die door de mensen gekust wordt; de afdrukken zijn goed te zien.
Het plafond is prachtig.
De grote container bevat vers gezegend wijwater.
In 1918 is Boekarest de hoofdstad van Groot Roemenië geworden, dus inclusief Transsylvanië. Boekarest wordt ook wel het kleine Parijs van het oosten genoemd, omdat Carol I een aantal architecten uit Parijs heeft laten overkomen om de stad een bepaalde architectonische uitstraling te geven.
Eind 1800 werd Boekarest als eerste stad verlicht met olielampen (straatverlichting) en de olie kwam van eigen grondstoffen.
De Arc de Triomphe gebouwd 1920-1922 is iets kleiner dan het exemplaar in Parijs. Het was een idee van koningin Maria en koning Ferdinand. Aan de binnenkant staan alle plaatsen waar de soldaten hadden gevochten. [boven rechts]
Vanwege ziekte van een collega moest Cristina ons in Boekarest verlaten en een andere Nederlandse groep begeleiden. De wissel vond in het centrum van de stad plaats. Maar de invalster voor Cristina sprak Duits op zo’n manier dat je de ene keer de indruk had dat ze een klas keuters toesprak (3 keer herhalen van wat ze gezegd had)en de andere keer deed ze me denken aan een kolonel van een leger. Ze deed haar best hoor, maar geef mij de doortastendheid van Cristina maar. Vasi is een topperje als het gaat om het besturen van de lange bus, maar ook met betrekking tot zijn hulpvaardigheid.
Onder: achter de boom bij de vlag die nog net te zien is... het balkon waarop Ceausescu zijn laatste toespraak heeft gehouden.
Ceausescu (26 januari 1918 en geëxecuteerd 25 december 1989)was in Versailles geweest en nam zich voor om een nog groter paleis in Boekarest te laten bouwen. In 1983 ging de bouw van start. En hij heeft het gehaald, want het paleis is – op het Pentagon na – het grootste paleis van de wereld.
De boulevard der Vereniging dienaar het paleis toe gaat is 4 km lang en ook nog breder dan de Champs Elysee.
In 1977 werd Roemenië door een grote aardbeving getroffen en Ceausescu wilde er wel zeker van zijn dat zijn paleis op de juiste plek zou komen te staan (aardbeving) en daarom ging hij ter rade bij specialisten op dat gebied. Op de door de deskundigen als gunstig aangemerkte plaats stonden veel mooie huizen en gebouwen, onder andere ook onder de zorg van de UNESCO, maar ondanks heftige protesten liet Ceausescu de ontruiming binnen 1 week gebeuren en werden de gebouwen met de grond gelijk gemaakt.
Alleen Roemeens materiaal werd gebruikt; marmer, hout, kristal, tapijt.
Het paleis was niet bedoeld als woonplek, maar functioneel ; kantoren, diensten, kabinet van de regering, officiële ontvangsten, rechtspraak, vergaderingen, conferenties, muziek uitvoeringen enz.
Paleis heeft een omvang van 350.000km² en een inhoud van 2 miljoen m³.
De theaterzaal was als eerste klaar.
Er zijn 700 architecten bij betrokken geweest met aan het hoofd een vrouw van 28 jaar. In 3 ploegen en 24 uur per dag werkten zo’n 2000 mensen aan de bouw. Na 5 jaar was de hoofdconstructie en enkele zalen klaar.
Twee etages bevinden zich onder de grond en 12 boven de grond.
Ceausescu begon paranoïde te worden, want hij wilde geen verwarmingen en luchtzuiveringssystemen in het paleis omdat hij bang was voor vergiftiging enz.
Ook liet hij een geheime vluchtweg maken.
Ceausescu heeft het gebouw nooit af gezien want hij werd in december 1989 geëxecuteerd. Maar ook wij hebben het gebouw niet af gezien, want ook nu is het gebouw nog niet helemaal af.
De eerste conferentie die er gehouden werd is die van de Mensenrechten.
De kroonluchter in de theaterzaal weegt maar liefst 5 ton.
Boven: Op de grond zie je een aantal afbeeldingen in het marmer van de plattegrond van het gebouw.
Als er belangrijke buitenlandse gasten op bezoek kwamen werden foto’s gemaakt, terwijl met in deze voorname stoelen zat [rechtsboven].
Het middelpunt van de grote lamp is tevens het middelpunt van het hele gebouw!
De zijkant van het paleis
Standbeeld van: Alexandru Ioan Cuza (1820 - 1873); vorst.
Kathedraal van de Patriarch is van 1654 en is in 7 jaar gebouwd, nadat het zeker was dat de Metropoliet naar Boekarest kwam.
De beschermheiligen zijn Constatin en Elena. Momenteel is het de kerk van de Patriarch, Metropoliet en bisschop. Nu worden die functies door 1 persoon vervult.
Links: heel veel lantaarnpalen zien er zo uit. De draden zijn van of voor het internet.
In de rand van zijn hoed lopen 2 muizen.
Diner in dit restaurant, maar dan in de kelder
De laatste ochtend in Boekarest kozen we er voor om niet met een deel van de groep mee te gaan voor een rondwandeling, maar samen naar het prachtige park te gaan.
Bij de tijd met zo'n mooie klok. Zelfs de banken zijn speciaal en mooi.
Onder lijkt een kinderspeelplaats, maar dat is niet zo! Het zijn een aantal fitness toestellen in een leuk kleurtje. En het werkt, want er staan een aantal mensen flink oefeningen te doen.
Witte pauw; pluizig beestje
Rechts een monument voor de Franse soldaten die in Roemenië gevallen zijn tijdens het terugveroveren van Transsylvanië in 1916 - 1919 gedurende de Grote
Oorlog.
Mulţumiri -> Cristina, Vasi, România