Rusland
De Gouden Ring
Arno, Thimo en Melle brachten ons naar Schiphol en bleven tot we door de douane gingen.
Ze zorgden ervoor dat de lange wachttijd op een gezellige manier werd doorgebracht, want we moesten al 2½ uur voor vertrek aanwezig en dat terwijl ik al via internet had ingecheckt en de boardingpassen had uitgeprint.
Vanwege de extra beveiligmaatregelen als gevolg van een nieuwe terreurdreiging in Londen, kwam ons KLM toestel te laat binnen. In die tijd konden we ons landing- en verblijfformulier in vullen. Gelukkig had de reisleider er een Nederlandse vertaling bij gedaan, want van de Russische taal is echt niets te maken.
Dit inlegvelletje was in tweevoud en 1 exemplaar bleef bij de douane in St. Petersburg achter en het andere deel ging in het paspoort mee. Later bleek dat elk hotel het paspoort innam om het de volgende dag te retourneren en op het briefje was de stempel van het hotel met de data dat wij er waren genoteerd.
Bij aankomst in St. Petersburg moesten we meteen 2 uur inleveren. Rusland kent heel veel verschillende tijdzones. Nog een uurtje in de bus op weg naar het hotel. De wegen zijn gigantisch vol en oplossingen voor het fileprobleem is hier ook nog niet gevonden.
Ons balkon gaf uitzicht op de Neva rivier en de Nicolaibrug. De wegen zijn overvol, maar op het water hebben de Russen het heel goed geregeld. In heel St. Petersburg gaan 's nachts op vaste tijden alle bruggen open om de scheepvaart doorgang te kunnen verlenen.
boven: de Nicolaibrug verlicht en gesloten voor schepen, maar rechts middenin zie je 2 brugdelen omhoog staan
Rusland is een cultuurrijk land en een stukje over de geschiedenis mag niet ontbreken.
St. Petersburg is zeer strategisch gelegen aan de Neva rivier en ook nog vlak bij de Oostzee, maar het begin van deze stad was niet alleen problematisch vanwege de moerasgronden en de vele zijriviertjes, waardoor tienduizenden arbeiders omkwamen, maar ook de oorlog met Zweden (die tot 1721 duurde). De werkers waren lijfeigenen en dwangarbeiders en de omstandigheden waaronder in het moeras gewerkt moest worden was zeer schrijnend.
Op 16 mei 1703 werd uiteindelijke de eerste steen gelegd en in 1712 werd St. Petersburg tot hoofdstad uitgeroepen en verhuisde het hof van Moskou naar hier. Begin van de 20e eeuw werd Moskou weer de hoofdstad van de Sovjet Unie.
Tsaar Pjotr Velikij of Peter I is bij ons beter bekend als Peter de Grote. De grote huizenbranden leerde hem dat de bouw met stenen beter was en hij stelde een speciale bouwcommissie samen. Iedere nieuwe inwoner moest jaarlijks honderd stenen leveren en om te voorkomen dat er een tekort zou ontstaan legde hij in de wet vast dat er alleen in St. Petersburg stenen huizen gebouwd mochten worden (wet was tot 1741 van kracht).
De Tsaar maakte niet het hof maar de Admiraliteit tot belangrijkste punt in de stad en alle wegen gingen in een waaiervorm naar dit punt.
Tsaar Peter is - in tegenstelling tot wat er gedacht wordt - maar kort in Nederland geweest. Hij ging eerst naar Amsterdam, maar toen hij daar al snel herkend werd trok hij naar Zaandam. Zijn doel was om erachter te komen hoe de Hollandse schepen gebouwd werden en hij wilde naar Rusland met bouwtekeningen terugkeren. Maar de Hollanders bouwden niet via een tekening maar het `timmermansoog'. Na een week of 2 is hij toen naar Engeland gegaan waar men wel met tekeningen werkte, die hij nodig had om de scheepvaart verder te ontwikkelen.
De rondrit door St. Petersburg levert prachtige plaatjes op en ook krijgen we veel informatie van onze gids over hoe alles tot stand is gekomen. De gids spreekt vloeiend, tenminste zo klinkt het wel, Russisch en dat is maar goed ook want we kwamen er al snel achter dat er maar weinig Russen een andere taal dan het Russisch beheersen.
De bedden in de hotels zijn vaak wat harder dan wij gewend waren en ook hebben ze zo nu en dan een heel bijzonder linnenpakket. In het eerste hotel was het hoeslaken in het midden voorzien van een gat en via dat gat werd de deken, die als dekbed moest fungeren, in de hoes gestopt. Maar meestal was de zijkant van het hoeslaken gedeeltelijk open.
De gevangenissen in Rusland zijn verschrikkelijk. Vaak zit men met 20 personen in 1 cel en kunnen 2 mensen om beurten slapen omdat de ruimte zo beperkt is.
En als je dan denkt aan de discussie in ons land van 2 personen in 1 cel plaatsen… nou ben ik ervan overtuigd dat men niets goeds leert in de gevangenis hoe goed of slecht het er ook is…
De naamswisselingen van St. Petersburg heeft veel weg van een toverbal: stad gesticht met de naam St. Petersburg werd in het begin van de 20e eeuw omgedoopt tot Petrograd, omdat men de oude naam te Duits vond klinken. In 1924 werd het - na de dood van Lenin - Leningrad en kort na de mislukte coup in augustus 1991 werd de bevolking gevraagd naar hun voorkeur voor de naam en koos men voor St. Petersburg.
De topics van deze stad zijn naast de prachtige rivier de Neva, die van november tot april meestal dichtgevroren is en zich door de hele stad vertakt, de Peterpaulvesting en kathedraal op het Vasiljeveiland. En aan de andere kant van de Neva het Winterpaleis en natuurlijk de Admiraliteit.
links: het standbeeld van tsaar Nicolaas I met op de sokkel 4 vrouwenfiguren welke staan voor: gerechtigheid, kracht, wijsheid en geloof. de gezichten zijn van de vrouw en de 3 dochters van Nicolaas I
rechts: een vergroting van een bronsreliëfs
Het stadhuis Nicolaas I heeft dit voor zijn oudste dochter Maria laten bouwen.
Een kleine beer met een muilkorf en aangelijnd. het beestje was erg speels en het doel van de man was natuurlijk geld ophalen. deze foto daarom snel en aan de zijkant genomen, zodat ik de man niet in zijn mening versterkte dat zo'n plaatje winst zou kunnen opleveren. Het beestje zag er wel gezond en goed verzorgd uit.
De Kerk van buiten en van binnen. Wat een pracht en praal!
We hebben St. Petersburg niet alleen vanaf de weg gezien en ervaren, maar ook vanaf het water.
En dan zie je weer dat kinde
ren heel inventief kunnen zijn. Bij de eerste brug stond een jongen naar de boot te zwaaien en op dat moment wisten we nog niet hoeveel bruggen er nog zouden komen, maar het waren er heel veel. En telkens was de jongen er weer en zwaaide ons toe. Hij rende langs het water en versnelde zo nu en dan zijn pas om op tijd bij de volgende brug te zijn. Natuurlijk was zijn doel om geld te verdienen en dat heeft hij, want zijn actie vonden we heel ludiek.
De boulevard Nevski Prospekt is een drukke winkelstraat met prachtige grote winkels.
boven: staande op een emmertje in het bootje wordt de stenen zijkant opnieuw gevoegd .
links: De kerk van de Opstanding, de Verlosserskerk of de kerk over het Vergoten Bloed. Deze kerk werd gebouwd nadat tsaar Alexander II slachtoffer was geworden van een aanslag (1 maart1881) en was pas in 1907 klaar.
Het Winterpaleis waar eens de tsaren woonden kennen wij nu beter als de Hermitage. Een prachtig paleis met een grote verzameling kunstschatten. Het gebouw dateert uit de 18e eeuw en is ontworpen door de Italiaanse architect Rastrelli.
De ronde tafel is helemaal ingelegd met mozaïek en het beeld aan de linkerkant is ook een van de pronkstukken, meer mooie plaatjes zet ik onderaan de deze site.
Eind van de middag komen we uit de Hermitage en kijken, terwijl we genieten van een heerlijk Russisch biertje, naar de lange rij wachtenden die het museum nog willen bezoeken.
In kerken en basilieken die nog als zodanig dienst doen mag niet gefotografeerd of gefilmd worden.
En als afsluiting van de zijn we natuurlijk naar de schouwburg gegaan om het beroemde Zwanenmeer te zien.
Naast al de pracht en de praal zie je ook de armoede en de onmacht zoals de vrouw die op al haar bezittingen (een plastic tas vol troepjes) ligt te slapen. In veel steden worden de zwervwers en/of verslaafden opgepakt en ergens naar een of andere opvang gebracht.
Rechts: de rode toren was de eerste telegrafische zendmast en rechtsachter zie je de groene toren van het Singergebouw
De volgende plaats die we zouden gaan bezoeken is Novgorod (= nieuwe stad). Dit is een van de oudste steden van Rusland, waarschijnlijk al van voor 859. In de loop van de eeuwen ontwikkelde dit stadje zich tot een machtig rijk met een groot achterland. De bloeiende handelsstad reikte van de Finse Golf tot aan de Oeral. En door de gunstige ligging onderhield deze stad zowel contacten met West-Europa als de Oriënt. De export betrof vooral bont, bijenwas, honing, vlas, hennep en walrusvet.
Novgorod had meer weg van een feodale republiek, want de gekozen vorst had nauwelijks rechten en kon naar believen afgezet worden. De echte macht lag bij de rijke kooplieden en landheren (bojaren), die samen werkten met een soort volksvergadering (vetsje), die de burgemeester (posadnik), de ambtenaren en de aartsbisschop benoemde.
Het vorstendom van Moskou werd sterker en had een oogje op Novgorod. Na een aantal mislukte pogingen om Novgorod in te lijven, lukte dit rond 1480. Weg zelfbestuur, weg bloei. Vele bojaren werden gedeporteerd en hun bezittingen ingepikt.
In de 2de Wereldoorlog werd de stad behoorlijk verwoest, maar is gelukkig weer gerestaureerd.
Wij kennen het woord Kremlin van de tv en denken dan aan Moskou, maar kremlin betekent eigenlijk zo iets als vesting en vele steden hebben dus een kremlin.
Het Kremlin van Novgorod ligt op de beide oevers van de rivier Volchov.
Je ziet hier maar liefst 4 kerken op 1 plaatje. Een van de redenen dat er zo veel kerken dicht bij elkaar staan was omdat in die tijd de kerken ook dienst deden als handelshuizen. Men hoefde namelijk geen belasting te betalen omdat het een kerk was...
Dit prachtige monument is het Milleniummonument (1000 jaar Rusland) en werd in 1862 onthuld.
Je herkent er een klok- of belvorm in. Tsaar Alexander II gaf persoonlijk zijn toesteming om de 129 figuren op het monument aan te brengen.
De top wordt gesierd door een engel die een knielende vrouw - zij symboliseert Rusland - zegent.
Rond de rijksappel zijn 6 historische tijden in beeld gebracht: de stichting van de staat en de komst van prins Rorik in 862, de christianisering van Rusland door Vladimir de Heilige, de overwinning van Dimitri Donskoj over de Tartaren-Mongolen in 1380, de vereniging van de vorstendommen onder Iwan de Grote aan het eind van de 15e eeuw, de vestiging van de Romanovdynastie met het uitroepen van Michaël Romanov als nieuwe tsaar in 1613 en de transformatie van Rusland in een westers land onder Peter de Grote aan het begin van de 18e eeuw.
De overwinnaars staan op de overwonnenen: Vladimir vertrapt de heidenen, Dimitri Donskoj staat op een verslagen Tataar en Peter de Grote zegeviert over de Zweden.
Iwan de Verschrikkelijke mocht niet op dit monument vanwege het bloedbad wat hij in Novgorod had aangericht. Men heeft toen gekozen voor een van zijn 7 vrouwen.
De sokkel van het monument heeft een fries (strook) met afbeeldingen van bekenden uit de Russische geschiedenis en cultuur. Het zijn hervormers, schrijvers, artiesten, oorlogshelden enz.
Er wordt veel gerestaureerd in Rusland.
Een sprookjesachtig land als je kijkt naar de prachtige gebouwen met een hoog Eftelinggehalte.
Rusland is een theeland en je ziet langs de kant de weg dan ook van dit soort stalletjes. Een ketel (savanor) die gestookt werd met hout en hele sterke thee. Wel grappig dat er ook potjes oploskoffie ernaast stonden.
Ook werden er een soort van gevulde pannenkoekjes verkocht. De vulling kan ziet zijn (jam) of zout (aardappel). De warme pannenkoekjes worden heerlijk warm gehouden in het stro en vaak maakt men gebruik van een oude kinderwagen als opslag en voor het vervoer.
We hadden enkele zakken drop uit Nederland meegenomen om uit te delen. En het meisje waar we de aardappelpannenkoek van kochten gaven we een zak. Op een afstand zagen we dat de zak open gemaakt werd, een dropje eruit werd gehaald, in de mond gestopt, uit de mond gehaald, dorpje werd weer bekeken, weer in de mond, uit de mond,,, de moeder sneed zelfs het dropje door om te zien wat erin zat. Ze begrepen niks van het dropje en de smaak.
Het bovenstaande stukje natuur leverde kritiek op van een Russin. Zij reageerde boos toen men de armoedige huisjes in het levende groen fotografeerde. Schaamte lag echter ten grondslag aan die boosheid. Het feit dat de mensen daar nog in zeer povere omstandigheden leefden. De kleine huisjes hebben meestal wel elektriciteit, maar geen gas en stromend water. Voor het koken en verwarming stookt men hout. En dan komen die Westerse 'rijke' mensen met hun digitale camera dit allemaal vastleggen... Onze Russisch sprekende gids heeft haar duidelijk gemaakt dat ze trots mag zijn op haar land en dat er al heel veel veranderd is.
De huisjes hebben vaak 3 ramen aan de voorkant als verwijzing naar de Drie-eenheid en de kleur blauw duidt de hemel aan.
Naast deze huisjes heb je nog de Kolchozenboerderijen, dit zijn coöperatieve boerderijen die democratisch worden aangestuurd door gekozen vertegenwoordigers. Door de economische veranderingen is zo'n 50% failliet gegaan.
De Datsjas zijn buitenhuisjes voor de Russische stedelingen. Ze brengen daar zo veel mogelijk vrije door omdat ze vaak een tuin hebben waar ze groenten telen voor hun onderhoud of als extra inkomsten.
De weg naar Tver zat boordevol vrachtwagens. Deze weg wordt namelijk gebruikt om ladingen vracht naar Moskou te brengen. Ook zagen we hier nogal eens wat vrachtauto's die verongelukt waren. Misschien ook wel te diep in het glaasje gekeken, want vodka betekent `watertje', maar het alcoholpercentage ligt toch beduidend hoger dan water, namelijk 40%.
Tver werd in 1180 gesticht als grensvesting van het vorstendom Vladimir-Suzdal en vanwege de gunstige ligging, aan de bovenloop van de Wolga, groeide zij uit tot een machtig handelscentrum.
Nu is er weinig te beleven in dit stadje, maar des te meer in ons hotel. Want toen we gingen dineren belandden we op een bruiloftsfeest. Natuurlijk bleven we nadat we gegeten hadden en brachten we het woord INTEGRATIE op een vrolijke manier in praktijk. We dronken samen met de Russen en het oudste groepslid (85 jaar) doorbrak de taalbarrière op een ludieke manier door het hoofd van een Russin al dansend op hol te brengen.
Lichaamstaal is ook een taal en behoeft vaak geen ondertiteling. Een prachtig bruidspaar. Van alle aanwezigen sprak enkel de bruid Engels, bleek aan het eind van de avond. Vrolijke integratiebende.
Het bruidsboeket wordt ongezien naar een groep vrouwen geworpen. En voor de mannen moet de bruidegom eerst (met zijn mond) de kousenband bemachtigen van het bovenbeen van zijn bruid en dan gooit hij de band naar de wachtende mannen.
De foto rechtd is onduidelijk omdat ik hem rijdend in de bus genomen heb, maar hij is zo speciaal dat ik hem toch plaats. Het is namelijk het laatste exemplaar van het zogenaamde Stalin-orgel. Op de vrachtwagen is een raketinstallatie aangebracht waar vandaan de raketten afgeschoten werden.
Op weg naar Yaroslavl stopten we in Klin, de stad van de beroemde Tsjaikovski. Klin ligt op 97 km. afstand van Moskou en hier woonde de beroemde componist Pjotr Ilitsj Tsjaikovski van 1885 tot 1893. Hij werd in1840 in een welvarend nest geboren; vader was een mijnbouwdirecteur. Hij ging in 1850 naar de rechtenschool in St. Petersburg en studeerde tegelijkertijd piano. De scheiding van zijn moeder, waar hij dol op was, en het ouderlijk huis in de Oeral leidde tot aanvallen van depressie, die zijn verdere leven aanwezig bleven. In juli 1877 trouwde hij met een oud leerlinge, Antonia Iwanova Miljoekova. Dit huwelijk hield al na elf weken op te bestaan, toen Pjotr - uit onvrede of onmacht - een mislukte suïcidepoging ondernam. Kort daarop deed Nadezjda von Meck, een bewonderaarster, hem een voorstel dat hij niet wilde of kon weigeren. Hij kreeg een jaargeld van 6000 roebel en mocht tevens gebruik maken van haar landhuizen in binnen- en buitenland, maar dan moest Pjotr haar veelvuldig schrijven en al zijn nieuwe composities het eerst aan haar laten zien. Dit duurde tot 1890 en de reden van het stoppen was het voorwendsel dat mademoiselle von Meck bijna bankroet was, maar de echte reden zullen waarschijnlijk de vele slippertjes en andere uitspattingen van die Pjotr zijn geweest; hij heeft wellicht net een paar bloemetjes te veel buiten gezet.
Het huis waar Pjotr een aantal jaren gewoond en gewerkt heeft.
En nog steeds op weg naar Yaroslavl (een komische naam om uit te spreken en let dan vooral op wat je met je tong doet) komen we in Rostov Veliki (= Groot Rostov). In de 9e eeuw is dit stadje al gesticht en werd economisch (handelsstad) en politiek (maakte deel uit van het Grootvorstendom Kiëv) vooruitstrevend. De grote kathedraal van de Ontslaping van de Moeder Gods met de enorme klokkenstoel staat hier. Deze grootste klok weegt maar liefst 32.000 kilo.
Om de mensen te attenderen dat er binnen niet al te lange de dienst of mis begint, worden de klokken geluid. Het is een echt klokkenspel en elke kerk heeft zijn eigen melodie en klank. Niet de klok, maar de klepel beweegt. Het is een geweldige beleving als je die logge grote klokken samen met de kleinere een mooi ritmisch geheel ten gehore hoort brengen.
Onder: in de klokkentoren zie je de jongens staan die de klokken luiden
Yaroslavl ligt aan de Wolga. In 1010 veroverde Yaroslavl de Wijze, Grootvorst van Kiev, de stad. Je hoeft dus niet te raden waar de naam vandaan komt. En waar water is, is vervoer en dus handel! In 1238 werd de stad door de Mongolen platgebrand en ingelijfd en een paar eeuwen later kwam het bij de Moskouse staat. Uit deze stad kwam Valentina Teresjkova, de eerste vrouw die een ruimtereis heeft gemaakt in 1963.
Hier hebben we een prachtig drieluik (icoon) gekocht
De Wolga
De mooie deuren in de kerk. Het is gebruikelijk dat de tweede icoon aan de rechterkant van de deur de afbeelding is van de naamgever van de kerk of kathedraal
Omdat veel mensen het lezen niet machtig waren werd er gekozen voor een soort van beeldverhaal van de bijbel op de muren.
Rusland had niet alleen vele kerken, maar het geloof was echt belangrijk voor de mensen. De Communistische leiders hadden dit ook door en verboden het geloof toen zij in het begin van de 20ste eeuw aan de macht kwamen. Een 70-tal jaren duurde deze heftige vorm van het communisme en toen er weer sprake was van vrijheid van geloof kenden de mensen de gebruiken en de bijbel niet meer. Ze moesten als het ware weer opnieuw onderwezen worden in het geloof.
Hier hebben de Romanovs gewoond
In Iwanovo staat de vliegtuigreparatiewerkplaats (leuk woord voor het scrabblespel). Voor de jaren 1990 mochten de toeristen niet langs dit soort wegen rijden, want dan zouden ze 'geheime' informatie kunnen meenemen naar hun land... Op deze werkplaats staan veel vliegtuigenopgesteld van Sovjet-makelij. De Aeroflot was een van 's werelds grootste luchtvaart-maatschappijen met een vervoer van zo'n 110 miljoen passagiers per jaar. Na het uiteenvallen van de Sovjet Unie verloor Aeroflot zijn monopoliepositie.
Suzdal is een oude stad gelegen aan de rivier de Kamenka. Ook hier kwamen de Mongolen weer fikkie stoken in 1238. Maar in de 13e eeuw werden nieuwe kloosters gesticht en na een korte machtsperiode in de 14e eeuw van het vorstendom Suzdal-Nizjnij Novgorod werd Suzdal een puur religieus centrum. Eind 16e eeuw werd het een aartsbisdom.
In deze stad staan meer dan 50 architectonische monumenten die onder de bescherming van de UNESCO vallen. Je ziet er het voormalige Kremlin, verschillende fameuze kloosters en het museum voor houtbouwarchitectuur. De kloosters van Suzdal zijn ontworpen als vestingen en stonden via onderaardse gangen in verbinding met het Kremlin.
Vladimir ligt aan de rivier de Kljazma en werd in 1108 een stad. Ooit was Vladimir de hoofdstad van Rusland, waar de fundamenten van het grote Russische rijk werden gelegd.
Er werd geen spijker gebruikt bij deze manier van bouwen. De inrichting van dit soort huisjes zag er zoals hierboven uit. Kinderen sliepen op een soort kleine en zeer lage vliering. Geen plaats voor een Aupingmatrasje...
En om het niet af teleren bezoeken we nog een kerkje...
De klok op klokkentoren heeft geen cijfers maar voor ons vreemde letters afkomstig uit het Grieks
onder: een mooi stukje kunst en nijverheid om in te wonen
onder: achter in de kerk stond deze radiatorverzameling
Een welkome afwisseling was dit meisje (rechts) dat in het restaurant werkte waar wij gingen lunchen. Zij was uitermate vriendelijk op het lieve af en met een glimlach. Dat hebben we niet zo veel gezien in Rusland. De bediending is vaak zeer zakelijk en weinig klantvriendelijk. De Russen hebben ook een aparte mentaliteit: als iets niet gaat zoals ze dachten, wensten of hoopten dan beginnen ze meteen te zuchten en te steunen...
Maar dit meisje is de Russin van de toekomst; vriendelijk, klantgericht, sprak een beetje Engels en gee
n zucht kwam over haar lippen. We hebben dan ook heerlijk en zeer uitgebreid gegeten en gedronken.
De Gouden Poort werd gebouwd naar het voorbeeld van een gouden poort in Kiev. Het is tegelijk een vestingstoren en een triomfpoort. Een van de tsarinas liet een stuk van het kremlin (een aarden wal) verwijderen. Ze had een nieuw rijtuig gekocht en dat kon niet door de poort, dus moest er een andere route voor haar gemaakt worden. Ter versteviging heeft men de torens ertegen aan gezet.
De Maria Hemelvaartkathedraal. De bouw werd in 1158 begonnen en duurde 2 jaar. Na een grote brand in 1185 is de kerk weer opgebouwd en ontstond er als het ware een kerk in een kerk, want verschillende oude muren bleven behouden.
Dit was een mooie gelegenheid voor ons avondmaal (gelukkig niet ons laatste...)
Om 8:45 uur vertrokken we met de bus naar Moskou en om 9:30 uur, heel wat kilometer verder, stond de bus stil. Geen beweging meer in de krijgen. Youri onze chauffeur met de Oosters getinte schoentjes, deed zijn werkhandschoenen aan om de hete motor te onderzoeken en het euvel te repareren. Youri werd steeds zwarter en transpireerde steeds meer, maar de bus kreeg hij maar niet aan de praat.
Langs de kant van de weg staan in Rusland is dat niet aan te bevelen. Ze rijden er erg hard en halen op de onmogelijkste plaatsen en manieren in. We stonden vlakbij een Kolchozenboerderij en om toch nog iets te doen te hebben, want het kon nog wel even duren eer de vervangende bus zou komen, liepen we richting die boerderij. Een van de werknemers blafte van ver iets in het Russisch en dan is het altijd toch ook weer handig als je die taal niet spreekt en dus liepen we gewoon door. Zij hielden daar nog wat ouderwetse ideeën op na en vonden het niet juist dat toeristen de boerderij zo maar bezochten. Er was ook niet veel te zien, maar ach we waren letterlijk van de straat!
Bij terugkomst bij de bus bleek dat we in tijdnood zouden komen wat betreft het programma dat we voor die dag op de planning hadden staan. Dus plassen in het bos (de meisjes-bomen en jongens-bomen stonden apart gegroepeerd) en lunchafspraak werd gecanceld, dus onderweg op de markt wat eten bij elkaar sprokkelen en dat in de bus nuttigen (picknicken in de bus).
Na 3½ uur kwam de vervangende bus met chauffeur en lieten we Youri en de bus achter.
Youri wordt steeds donkerder en een schoen van Youri rechtsonder: Kolchozenboerderij
Waarover praten zij??? Opties om de bus alsnog te maken? de landbouw? de politiek? het weer? of gewoon uitrusten en wachten: bussie komt zo...
Omdat we zo flexibel zijn en het programma hebben aangepast is er nog tijd voor een kloostertje en een Kremlin. We reizen af naar Sergiev Posad.
Hier bezoeken we het imposante Drievuldigheidsklooster van de heilige Sergius. Dit klooster stamt uit de 14e eeuw en is het grootste klooster van heel Rusland.
De Bolsjewieken sloten het klooster, maar na de veranderingen werd het klooster weer in ere hersteld en werd het Het historisch en kunstmuseum van Zagorsk en ook de residentie van de patriarch. In 1988 verhuisde de patriarch naar het Danilovklooster in Moskou.
Het werk van de beroemdste iconenschilders, Andrej Roebljov, is hier terug te vinden. Maar nog steeds is dit een centrum voor geloofsbeleving en worden er monniken opgeleid en iconen geschilderd.
Verzameling van Jong en oud en ook een papa priester. De geestelijken mogen trouwen als ze een eigen gemeente hebben. De priesters die in een klooster leven mogen echter niet trouwen. Daar kan Nederland nog wat van leren!
|
|
|
|
 |
|
Dit was de verblijfplaats van de patriarch. Wat Lourdeswater voor de Westerlingen is, is dit water voor de Russen.
Ons hotel en op de 19de verdieping is onze kamer.... en rechts een blik vanaf de 19de verdieping; onze kamer.
Rond 20 uur kwamen we in Moskou aan en na even de koffers op de kamer - 1922 en dat is de 19e verdieping kamer 22 - hadden gezet, gingen we dineren. Daar hoorden we dat diezelfde ochtend om 11 uur er een bomaanslag had plaats gevonden op een kleine 200 meter van ons hotel. Onder de vele doden waren ook 5 kinderen. Eerst werd er gedacht aan een actie van de Tsjetsjenen, maar later bleek dat het om een afrekening ging van de Chinese triade.
Na deze bomaanslag werd de stad nog meer beveiligd en gecontroleerd; we voelden ons dus helemaal veilig.
Wij zaten in een hotelcomplex met de naam Delta. Er was natuurlijk ook een Alfa en een Beta. Het hotel was gebouwd ter gelegenheid van de Olympische spelen in 1984. Aan de inrichting was niets veranderd in al die jaren, maar er was wel een nieuw verfje op de muren gekomen. Het uitzicht vanuit de hotelkamer had ook iets weg van een blik uit een laagvliegend vliegtuig.
Bi de opening van die Spelen werd er regen voorspeld en dat wilde men niet en er werd toen met bommen voorzien van chemicaliën op de regenwolken geschoten. De opening verliep zonder regen.
Onlangs was er een bijeenkomst van alle presidenten en premiers en ook toen was het weerbericht ongunstig en heeft met de wolken beschoten, maar met een drankje in de hand moesten Bush en Balkenende en de rest heel snel gaan schuilen in de dichtstbijzijnde Isaac kathedraal.
Moskou wordt voor het eerst in 1147 vermeld. Toen kreeg Joeri Dolgoroeki een visioen waarin hij opdracht kreeg om op een heuvel, vlakbij het punt waar de rivieren Moskva en Neglinnaja samenstroomden, een stad te bouwen. Hij begon met de bouw van een vesting op de plaats van het huidige Kremlin, die in 1156 werd voltooid.
Enkele oorlogjes later werd Moskou in 1812 door Napoleon bezet en bijna geheel verwoest op zijn terugtocht. De stad werd weer opgebouwd en in maart 1918 werd de regering door de Bolsjewieken van St. Petersburg weer naar Moskou gebracht.
Moskou is de duurste stad van de wereld.
Het Rode plein en het Kremlin vormen het hart van de stad. Achter de hoge roodstenen muren bevinden zich de regeringsgebouwen, de beroemde klokkentoren van Ivan de Verschrikkelijke en enkele kathedralen waaronder de Vasiliuskathedraal.
In dit restaurant hebben de twee grote Leiders: Poetin en Bush samen gegeten.
Het grootste kanon ter wereld heet het Tsarenkanon met een doorsnede van 89 cm. en een lengte van 5.34 m en een gewicht van 40 ton. Officieel had dit kanon de Moskoubrug moeten beveiligen; men schrok wel van de afmeting van het kanon zonder dat het ooit een schot heeft afgevuurd. Dit kanon staat in het Kremlin. Links: links-rechts en beentjes hoog in de lucht voor de aflossing van de wacht
Dan denk je dat de tsaar, Stalin en Lenin niet meer leven en dan staan ze gewoon op straat met Poetin en hebben een onderonsje....of een onderjullietje
Vanaf dit gebouw zagen we op 1 mei de leiders van Rusland de grote parade afnemen. Dit is het Leninmausoleum waar het gebalsemde lichaam van de stichter van de Sovjet Unie ligt. Het staat op het hoogste punt van het Rode Plein. De letters staan voor de naam LENIN.
Stalin heeft 8 jaar naast Lenin mogen liggen, maar hij is verwijderd toen men durfde te reageren en ageren tegen het schrikbewind dat hij heeft gevoerd.
Tegenover dit mausoleum ligt de GOeM, een groot winkelcentrum. In de Sovjettijd was dit het grootste warenhuis van Rusland.
Wie had dat jaren geleden kunnen denken dat we een biertje zouden drinken op een terras op het Rode Plein
Dit plaatje kennen we allemaal. Het verhaal gaat dat de bouwers van deze kathedraal na de bouw blind gemaakt zouden zijn door Ivan de Verschrikkelijke... De Basilius kathedraal.
Dit is de grootste klok ter wereld, gebouwd in opdracht van Ivan de Grote/Verschrikkelijke. Hij heeft een diameter van 6,6 meter en weegt 210 ton.
Bij een grote brand hebben ze er zo veel bluswater op gegooid dat er een stuk van meer dan 11 ton af brak.
Het Rode Plein met links het Leninmausoleum en rechts de GOeM.
De lichttoer door een donker Moskou
Een fontein ter nagedachtenis van al het bloed dat gevloeid is tijdens de oorlog
Natuurlijk hebben we ook een bezoek gebracht aan de metro. De diepste metro ligt 90 meter onder de grond en de totale metrolijnen beslaan 200 kilometer. Met een geleidelijke maar zeer diepe roltrap ga je naar beneden en ook omhoog. De bouw van de metro is gestart in 1931. Het zijn kunstwerken op zich. Er is zo veel te zien: mozaïeken, natuursteen, marmer, fresco's, glas-in-loodramen, beeldhouwwerken en kroonluchters.
Tijdens de oorlog diende de metro als schuilkelder en kraamkamer. Er werden in die tijd 200 kinderen in de metro geboren.
De metro is erg goed onderhouden en heel erg schoon. Elke nacht wordt de metro een paar uur gesloten en schoongemaakt.
Een prachtige afsluiting van deze interessante reis was het bijwonen van een folkloreavond. Een dynamische show met prachtige kostuums, dans en muziek.
De gids had de kaarten besteld en zomaar uitgedeeld. Het gevolg was dat Frans aan de ene kant en ik aan de andere kant zat. Het meisje dat de plaatsen aan wees begreep maar niet dat dit niet de bedoeling was. Zij wilde ons steeds op de geplande stoelen zetten. Mooi niet. Toen ze weg was zijn we gewoon ergens anders gaan zitten, want er was ruimte genoeg. Jammer dat men dan weer geen woord Engels spreekt.
Nog een aantal bijzondere wetenswaardigheden over Rusland en zijn inwoners:
Toeristenwegen: in de Communistische tijd waren er toeristische wegen. De namen van deze wegen werden ook in voor ons begrijpelijke letters weergegeven. Als men een reis maakte door Rusland, mocht men alleen van dit soort wegen gebruik maken. De hele weg stonden er politieposten die de toerist aanhield, controleerde en als de toerist door kon, belde de politieman meteen naar de volgende wachtpost. Men mocht niet van deze wegen afwijken. Op deze manier werden de toeristen onder behoorlijke controle gehouden en zagen ze geen dingen die men niet wilde, zoals militaire objecten en andere voor het land mogelijke belangrijke ontwikkelingen.
Begane grond: Russen lijken wel Belgen -> daar hebben we een keer een discussie gehad m.b.t. wat tot en met 12 jaar in hield -> Belgen zeggen dan dat 12 jarigen niet meer mee kunnen doen en wij zeggen van wel! In Rusland is de begane grond de eerste verdieping. Goed om te weten als je met de lift gaat.
Paddenstoelen: In de maand augustus zie je heel veel Russen de bossen in trekken met mandjes en tassen. Zij zoeken dan paddenstoelen en daarnaast bosbessen enz. Augustus is voor hen de oogst- en wekmaand hiervoor.
DAK: te vertalen als Russische maffia. Als men hier een nieuwe winkel opent of een zaak start krijg je meteen het DAK op je dak. Je wordt door een personage (in een regenjas en misschien ook wel een hoedje) bezocht die je complimenteert met de mooie zaak. De bedoeling is dan dat je vraagt om bescherming. Doet men dat niet, dan wordt de nacht die erop volgt de ruiten in gegooid. En dan weer komt die persoon en constateert heel belangstellend dat het zo jammer is dat de mooie zaak er nu zo uit ziet…. Als de eigenaar dan nog niet om bescherming (tegen betaling natuurlijk) vraagt, dan wordt de zaak vernield. Meestal komt het niet zo ver, omdat men wel weet dat men om bescherming moet vragen om te blijven bestaan.
Gorbatsjov: voor ons was het een verrassing te horen dat men Gorbatsjov haatte. Met de uitleg van de reisleider over het hoe en waarom werd het ons wel duidelijk. In China had men Deng Tsao Ping en die voerde in 1 dag de democratische veranderingen door. Gorbatsjov nam hier een veel langere tijd voor. Zo lang dat diegenen uit het oude Sovjetregime de kans hadden om volledig tegen te werken. Men zorgde voor lege winkels,zodat de mensen geen eten hadden en op een zeer karig rantsoen moesten leven. De ladingen voedsel werden tegen gehouden en vernietigd eer het de bevolking kon bereiken onder het mom dat Gorbatsjov een slechte politiek voerde. Poetin heeft na Jeltsin de veranderingen pas echt goed doorgevoerd en de Russen ervaren de verbeteringen van het gevoerde beleid. Rusland is een welvarend land geworden en Poetin wordt alom gewaardeerd.
Dada: wat we niet wisten is dat elke baby in aanleg de Russische taal beheerst. De eerste woordjes van de baby waar ouders met trots naar luisteren zijn vaak: DADA. En wij als Ruslandgangers weten nu dat dit JAJA betekent.
Winter- zomerkerken: de zomerkerken zijn hoog en groot en in de winter moeilijk te verwarmen. Daarom heeft men vaak naast de grotere kerk en kleinere kerk gebouwd die beter verwarmd kan worden (vaak doet deze ook dienst als de klokkentoren).
De iconastase: dit is de scheidingswand in de kerk die symboliseert de afscheiding van het aardse naar het hemelse deel. De iconastase bevat volgens een bepaald patroon een reeks iconen.
Wisselgeld: door de geweldige economische ontwikkeling en devaluatie van het geld is er geen gebrek aan groot geld maar is er een schreeuwend tekort aan wisselgeld. Al bij een betaling van 500 (€ 15,--) zie je de wanhoop toeslaan en moet men vaak op stap om wisselgeld te zoeken. En dan te weten dat het er net zo duur is als in Nederland.
KGB: in de communistische periode was er een grote mate van achterdocht en achterklap onder de gezagdragers. Men ging zelfs zo ver dat er in bepaalde huizen een dubbele muur werd gebouwd met een spouw van ongeveer een meter. Door op die manier ontstane gangen liepen KGB-lui de bewoners van dat pand af te luisteren en bij `verkeerde' (niet communistisch getinte gesprekken) werd men zonder opgaaf van redenen opgepakt. Gelukkig kan men nu alles denken en ook zeggen wat men wil. Maar bij sommige mensen is de angst toch nog te diep geworteld en durft men nog niet het achterste van de tong te late zien.
Eten: men eet in Rusland bij elke maaltijd iets warms en ook brood.
En op Schiphol stond Mascha met Kylie en Ryan al te wachten. Wat een heerlijk welkom om meteen weer van die blije kleinkinderen te zien staan en dan duurt het zo lang eer we de koffers te pakken hadden natuurlijk.
Hieronder nog wat foto's want ik had er ruim 600 en dus voeg ik er nog wat toe.
Nog wat mooie plaatjes van de Hermitage te St. Petersburg op het water....
Duiven zitten op stand(beeld) van Poesjkin. Aeleksandr, Sergejevitsj Poesjkin leefde van 1799 tot 1837. Hij was dichter en schrijver, doorbrak de heersende invloed vanhetFranse classicisme en schiep aan de spreektaal aangepast proza, welke vernieuwingen van groot belang zijn geweest voor de Russische literatuur. Maakte naam met het op Oudrussische bronnen gebaseerde epos Roeslan en Ljoedmila'. Hij schreef voornamelijk proza, maar ook wel keine tragedies waaronder 'De stenen gast' en 'Mozart en Salien'. Zijn meesterwerk, de roman in verzen 'Jevgeni Onjegin' verscheen in 1833. Door de enorme invloed die hij - in zeer hoge kringen - had, wilde men hem kwijt en men 'regelde' een duel. De aangenomen zoon van een Nederlandse afgezant ging met de vrouw van Poesjkin dansen en daarop daagde Poesjkin de jongeman uit voor een duel wat eindigde met de dood voor Poesjkin.
links: zo schrijf je de Crook en Roks in het Russisch
Je moet er even op wachten, maar dan heb je ook een pracht stukje in je paspoort.
