Zwolle
De caravan parkeerden we deze keer op een camping dichtbij Zwolle. Het weer was overdag zoals dat heet `mooi voor de tijd van het jaar', maar 's avonds koelde het in een rap tempo af en het kacheltje draaide kortdurend op volle toeren. Kortdurend omdat de ruimte klein was en dus snel warm. Maar het kamperen in deze tijd van het jaar vond ik toch al minder aantrekkelijk. Je moet al snel naar binnen en dan merk je dat het territorium behoorlijk klein is. Als de een besluit om naar de wc te gaan 
en de ander wil op het zelfde moment iets uit de koelkast pakken, dan wint de snelste vanwege ruimtegebrek.
Maar een week zat ik nog wel uit en aftellen lukte steeds sneller.
De omgeving van Zwolle is werkelijk prachtig en we hebben dus op verwarmde terrasjes geluncht en heerlijk gewinkeld. Voor mij is winkelen alleen leuk als het om bepaalde winkels gaat, te weten: kinderkledingzaken, speelgoedwinkels en boekhandels. De naam klerenwinkels voor volwassenen vind ik een juiste typering.
Maar soms ontkom je niet aan de aanschaf van nieuwe kleding. Ik ga meestal met een van mijn dochters, omdat zij de juiste adviezen geven of iets wel of niet staat. En zij zoeken ook meerdere dingen bij elkaar zodat ik niet telkens me aan en uit moet kleden, want dan is er de lol voor mij al super snel af. Frans is niet zo'n goede raadgever op dit vlak.
Nou moet ik eerlijk bekennen dat ik dat ook niet ben als hij kleding moet kopen. Ik geef hem meestal gewoon aan de juffrouw en nestel me ergens en wacht dan de modeshow af. De juffrouw zoekt dan alles bij elkaar wat past en hij trekt het aan en showt.
We vullen en voelen elkaar dus ook op dit vlak uitermate goed aan.
Zwolle kenden we al van de mislukte reis naar Parijs ergens eind 80-tig jaren. We hadden toen een treinreis geboekt naar Parijs en aangekomen op het station van Den Haag stonden we te wachten en te wachten. En op een bepaald moment hoorden we kreten en krassen in de luidsprekers en vingen we de volgende woorden op: Staking, Parijs, Niet…. Die combinatie moesten we onthouden vonden we en dus gingen we toch maar eens om uitleg vragen. En ja hoor er was een staking van het treinpersoneel in Frankrijk en de vooruitzichten waren nu zo dat we wel tot in België met de trein zouden komen, maar of we Parijs zouden bereiken was uiterst onzeker met een toont van onmogelijk!
Nou om met de trein in België te blijven hangen leek ons geen aantrekkelijk idee. Niet dat we iets tegen de Belgen hebben, nee maar waar blijf je dan en wat doe je daar?
Dus we hebben bij de balie aangegeven dat zij het hotel in Parijs maar moesten annuleren en ons geld retourneren. Dat werd allemaal gedaan en wij gingen terug naar huis. Daar zaten onze dochters heerlijk tv te kijken en baalden dat wij er weer waren want ze hadden zich verheugd om die dagen zelf het huis te runnen. Aangegeven dat we dus de auto zouden pakken en alsnog weg gingen alleen nu niet naar Parijs, maar ergens in Nederland. En dat werd toen Zwolle.